Onbereikbare Liefde

17

Mijn ogen gaan open. 9u12. Ik sta op en ga even tv kijken.

Na een uurtje neem ik een bad en poets mijn tanden.

Ik doe nog even een jogging en een T-shirt aan.

Ik doe straks wel mijn mooie kleren aan.

Ik bedoel... Gewoon. Je wil er toch goed uit zien voor je vrienden :D

Ik verveel me. Ik lees een boek en voor ik het weet is het al 12u56.

Ik maak een boterham met kaas en eet hem aan de tafel op.

Het smaakt. Ik eet niet te veel, want ik ga straks nog naar het restaurant.

Na het eten ga ik mijn mooie kleren aandoen.

Het is een rood kleedje. Het zit losjes. Het voelt goed.

Het is bijna twee uur dus ik vertrek naar het restaurant. Het is moeilijk om met zo een hoge hakken rond te lopen.

Uiteindelijk kom ik aan. 14u10. Niall is er nog niet.

Komt hij niet meer ? Is hij het vergeten ?

Of heeft hij gewoon vertraging ?

Ik zet me neer op een bankje, en ik wacht.

Even later zie ik een jongen met een blonde kuif en een chique pak aan.

Hij heeft in zijn zakje aan zijn borst een rode roos.

Hij stapt naar me toe. Hij geeft me de roos en knuffelt me.

Hij is fantastisch.

" Zullen we ?"

Niall wijst naar de deur. We gaan binnen. Het is er heel chique.

We gaan binnen en gaan aan een tafeltje in de hoek zitten.

De ober komt en geeft een menukaart. We praten wat bij en als we allebei gekozen hebben, roep ik de ober.

" Voor mij een steak met kroketjes asjeblief."

" En voor uw vriendin?"

Ik lach. Niall bloost.

" Voor mij hetzelfde, alstublieft!"

Niall zei niks op 'vriendin'.

Maar ik vond het niks, hoor.

We praten over de gekste dingen : Van onze kindertijd, tot de liedjes van one direction, de band waar Niall inzit.

Zo cool !

Ze brengen ons eten. We besluiten om alleen een hoofdgerecht te eten.

Na het betalen, lopen we naar buiten.

Hij stapt mee naar mijn huis en ik zeg dat hij mee mag binnenkomen als hij wil.

Hij knikt en ik zie dat hij een grote lach op zijn gezicht heeft.

We stappen binnen en gaan naar mijn kamer.

" Mag ik even naar de wc ?"

Vraagt hij.

" Ja hoor! Naar rechts en dan de eerste deur nemen."

Hij gaat weg. Het is koud in de kamer. Ik doe het raam toe. Ik draai me om en zie dat Niall net binnenkwam. Hij kijkt in mijn ogen.

Ik kijk in de Zijne. Zijn glinsterende, blauwe ogen.

Ik kan hier niet aan weerstaan.

Hij duwt me tegen de muur.

Hij pakt mijn middel vast en zoent me.

Ik voel zijn hand door mijn haren gaan.

Daar staan we. Tegen de muur. Ik geniet van dit moment. Ik wil niet aan de gevolgen denken.

Ik hou van hem. En dit is de eerste en wie weet de laatste keer. Ik wil genieten.

Hij duwt me op het bed en we liggen naast elkaar. Ik op zijn borstkas.

Ik hoor zijn ademhaling.

" Sorry."

Waarom zegt hij dit.

" Ik kon er ook niet aan weerstaan, Niall. Maar dit kan zo niet verder. Je hebt Yvana."

" Ik weet het. Maar..."