Ζήσε σα να μην υπάρχει αύριο (πάρτε μια συμβουλή απο μένα...κάτι θα ξέρω!)

Κεφάλαιο 3

-Λοιπόν που μένεις?
-Εεεε?

-Σε ρώτησα που μένεις μικρό τερατακι.
-Πρώτον σταματά να με λες έτσι και δεύτερον θα πάρω ταξί. Είπα και μάζεψα τα πράγματά μου από το μπαρ όσο πιο γρήγορα μπορούσα και πήγα να φύγω. Βγήκα έξω και άρχισα να περπατάω μέχρι να φτάσω στον κοντινότερο δρόμο -που κοικλοφορουσαν κανονικοί άνθρωποι, όχι ντίλερ και άτομα σαν τον ξέρετε-ποιος, για να πάρω ένα ταξί να γυρίσω επιτέλους σπίτι μου.
Έτσι όπως περπάταω γυρίζω και βλέπω, οτι πίσω μου ήταν ενα αμάξι. Μια Πόρσε αμέσως σκέφτηκα. Αμέσως από μέσα βγαίνει ο μαλακας! Παιδιά τέρμα από δω και στο εξής θα τον φωνάζω κολιτσιδα.
Συνεχίζω να περπατάω αγνοώντας εντελώς την παρουσία του μέχρι που πάει να με πατήσει!!!
-Τι κανείς???Δεν με βλέπεις??????Είσαι τελείως μαλακας??!? Παραλίγο να με πετάγες!!!!Α-
-Σκασε και μπες στο αμάξι μην σε πάρω σηκοτη!!!
-Φοβηθήκαμε τώρα!
-Αγαπη!Μπες μέσα γιατί αλλιώ-
-Αλλιως τι?! Τι θα μου κάνεις ρε?!
Ε ένα σας λέω τίποτα δεν κατάλαβα. Απο το πότε με σήκωσε μέχρι τη στιγμή που με έβαλε στο αμάξι δεν το κατάλαβα!
Πήγα να ανοίξω την πόρτα αλλά είχε κλειδώσει!
-Πας κάπου μικρό?
-Ασε με να φύγω!!! Αυτό που κάνεις είναι παράνομο!!!! Μπορώ να σε βάλω φυλακή!
-Σου φαίνομαι τύπος να νοιάζομαι αν κάτι είναι παράνομο ή όχι μικρό?
-Σταματα να με λες έτσι!!!
-Οπως γουστάρω θα σε λέω, μικρό.
-Μαλακα.
-Μικρο μην με προκαλείς.
-Γιατι τι μπορείς να μου κάνεις??? Μεγάλος φαίνεσαι και σίγουρα είσαι. Θα μπορούσες άνετα να είσαι παππούς μου. Ένταξηηη εδώ μπορεί να είπα ένα ψεματακι. Μεγαλύτερος από 30 δεν φαίνεται..
- Μην με προκαλείς μικρή γιατί μπορώ να σου δείξω τι μπορεί να σου κάνει ο παππούς.😉
Δεν το πιστεύω μου έκλεισε και το μάτι ο ανάγωγος!
-........
Πήγα να του πω κάτι αλλά δεν είπα τίποτα, γιατί δεν με έπαιρνε....
Όταν έφτασε στο κέντρο με ρώτησε που μένω.
- Γιατί να πω που μένω σε έναν άγνωστο??
- Αγάπη μην με εκνευρίζεις άλλο. Λέγε που μένεις! Αλλιώς-
Σταμάτησε τη πρόταση του απότομα, πράγμα που με έκανε να τρομάξω.
Του είπα που μένω, και χώθηκα στο κάθισμα ( του αμαξιού ) γιατί με είχε τρομάξει,... λίγο.
- Επειδή δεν κάναμε καλή αρχή πιστεύω πως πρέπει να το πάρουμε όλο από την αρχή. Λοιπον, με λένε Αλέξανδρο Μαντά. Εσένα?
- Δεν με νοιάζει τι αρχή κάναμε και ούτε θέλω να σε γνωρίσω. Το μόνο που θέλω είναι να πάω σπίτι μου και να μη σε ξαναδώ.
- Οκ. Είπε και άλλαξε κατεύθυνση. Δεν έδωσα βάση, που άλλαξε κατεύθυνση, απλά σκευτηκα ότι πάει από άλλον δρόμο.
Μετα από ένα λεπτό παρατηρώ οτι είμασταν σε μία περιοχή που δεν είχα ξαναδεί.
- Που είμαστε???!
- Αφού δεν θέλεις να γνωριστούμε με το καλ-
- Πας καλά???
- Μικρή όλα είναι στο χέρι σου. Θέλεις απόψε να κοιμηθείς στο σπίτι σου?
-Εεεε? Είχα μείνει μαλακας.
- Ας ξαναπροσπαθήσουμε. Με λένε Αλέξανδρο Μαντά. Εσένα?
-Αγαπη Χατζή.
- Πόσο χρόνον είσαι?
- 16
Γουρλοσε τα μάτια του.
-Ποσο?
- 16 δεν άκουσες? Και μετά λες ότι δεν είσαι παππούς. Καλά καλά δεν ακούς.
-Μικρο μάζεψε τη γλώσσα σου.
Την υπόλοιπη ώρα δεν αλλάξαμε κουβέντα.Έτσι έφτασα στο σπίτι μου.
- Καληνύχτα.
- Καληνύχτα μικρό.
Με το που τον άκουσα να με αποκαλεί πάλι έτσι, γύρισα να τον βρίσω αλλά είχε ιδή φύγει.
Μπήκα σπίτι άλλαξα και πήγα για ύπνο.
Περίεργο. Όλη την ώρα μέχρι να κοιμηθώ αυτον σκεφτόμουν. Σκεφτόμουν το πόσο ενοχλητικός είναι, και λυπάμαι που θα το πω αυτό, αλλά και ποσο όμορφα είναι τα μάτια του.

A/N τα κεφάλαια πιστεύω, πως αρχίζουν να γίνονται πιο ωραία. Αν σας αρέσε πλιζζζ vote.😘😘😘😘😘😘