His Side, Her Side...

•8•

De reis terug kan beginnen.

Een droom
Ik loop langs de grens, mijn linkerhand gaat langs de bakstenen van de muur. Soms hangt er wat klimop over de stenen, de douw die erop ligt druppels soms over Mn handen heen, ik ben bijna bij het einde van de muur, ik zie de zon voor me steeds dichterbij komen, als de muur is opgehouden zie een persoon... Hij/zij heeft een pijl een boog vast en valt aan.

Ik schrik wakker, dit is de 2e keer dat ik deze droom heb, maar nu is de droom aangevuld. Ik voel steeds weer de drang om weer naar de grens toe te gaan, zodat mijn droom weer verder gaat en ik te weten kan komen wie deze persoon is. Ik doe mijn ogen weer dicht maar deze keer heb ik geen droom die lijkt op war ik hiervoor had. Als ik weer wakker wordt lig ik in bed. Ik kreun en draai me om. Ik lig gewoon in Mn eigen kamer, ik heb toch niet gedroomd dat ik Renate geholpen heb? Ik sta op en zie dat ik Mn gevechtskleding nog aan heb. Puh IDC ik loop het huis uit en loop naar het ziekenhuisje. Ik vraag Renates naam aan en gelukkig ligt ze er. Ik heb dus niet gedroomd, ik mag niet naar Renate dus ik ga naar Romy. Ze ligt nogsteeds zwaarademend op dr bed. 'Hey' zeg ik kalm en ik ga op dr bed zitten. 'Waar is Renate?' Piept en hijgt Romy's stem. 'Ik heb haar gevonden en hier gebracht.' 'Gelukkig, je bent een goede vriendin, wat zou ik zonder jou moeten.' Romy hijgt gelijk een stuk minder, ze doet haar ogen dicht en slaapt in een mum van tijd. Ik sta op en ga naar het bos van de grens.

~•~
Xoxo