25.02.2016r.
Znów bez Ciebie tracę oddech,
Znów braknie mi tlenu,
Cóż zwą tęsknotą prawdziwą?
Samotność tkwiącą w mym cieniu,
Gdzie błękit szarością się staje,
Gdzie światło nie świeci się wcale,
I łza czysta płynie po policzku,
A ból zabiera oddech właściwy,
Szczęście istnieje w Twoim obliczu,
Odbiera radość los - niesprawiedliwy
W tym świecie śmiechu nie ma,
Tam życie umiera,
Śmierć utula serca z kamienia,
Przestrzeń samotnego cienia
Krwawa Tęsknoto - Tyś mi nieobca,
Wredna istoto - wysoko się pnąca,
Bądź łaskawa, Tęsknoto - ukój ból,
Moja Tęsknoto - odpędź myśli rój
YOU ARE READING
100 Grzechów Pisanych
PoetryKażdy ma swój indywidualny styl wyrażania siebie. Każdy jest na swój sposób wyjątkowy. Każdy chce coś znaczyć. Poezja to mój sposób na wyrażanie siebie. To moje ,,ja''. To Prawie Poezja.