12.BÖLÜM-DEĞİŞİM.

20 4 0
                                    

Tamam hayatımda bazı bokluklar oldu evet ama,hep böyle kalıcak değildim.Hayata geri dönme vakti.Sadece değişicektim..Belki biraz.
Bugün okulu ekicektim.Mümkünse tek başıma Emre ye yakalanmamam gerekiyordu.

Mümkünse tek başıma Emre ye yakalanmamam gerekiyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

KIYAFET BU

Önceden giyinmiştim,yavaşca kapıyı açtım ve çıktım asansörün gelmesini bekliyordum.

-Off senin gibi asansörün ben taa..

Sıfır da kalmış dördüncü kata çıkmıyordu.Galiba gene bozulmuştu.Hızla merdivenlerden inmeye başladım.Dış kapıyı açmak için yeltendiğimde Emre sol kolunu kapıya koymuş bekliyordu.Başta donup kaldım.Bakışmamızı göz devirerek bozdum.

-Okulu ekiceğini biliyordum.
-Olabilir..Görüşürüz..

Kapıdan çıktım yürüyordum.Sitenin çıkış kapısına geldiğimde arkamda olduğunu fark ettim.Hızla döndüm.

-Gelmee !!
-Niyeymiş o ?
-Seni aşar uzak dur sonra görüşürüz.

Sol eliyle sol kolumdan tutup çekti.Göz gözeydik.Bi gözlerime birde 'oha lan bi dakka' dudaklarıma bakıyor gülümsüyordu.

-Ya uf manyak mısın git şurdan.
-Bugün sen nereye ben oraya güzellik.

Ben nereye sen oraya demek,işime gemir Emre bey.

-Tamam arkamda yürü yanima gelme.
-Anlaştık.

Arkamdan yürüyordu.Tabikide hiç gitmediğim saçma sapan yerlere gidicektim.Örnek bar.

'Baslayalım bakalım Emre..'
İç sese ayak uydurdum ve barlar sokağına girdim.

-Saçmalıyordun Meysa..!

Tam tahmin ettiğim gibi karşı çıkacaktı..

-Gelmiyorsan gelme ! Uzak dur benden.
Göz devirip yoluma devam ettim

Kolumdan tutup kendine çekmesiyle tekrardan goz göze gelmemiz bir oldu

-Napıyorsun sen ?
-Ne napıyorsun ?
-Daha doğrusu ne yapmaya çalışıyorsun ? Sen bu değilsin.

Aslında haklıydı ben normalde böyle biri değildim.Bar a da gitmiycektim aslinda ona gıcıklık olsun diye..😒

-Benden uzak dur ben artık değiştim.

Kolumu elinden kurtarıp barın kapısına doğru yürümeye basladım.Son bir kez arkamada döndüğümde,Emre kollarını birleştirmiş bana 'hayır' dercesine kafa sallıyordu.Kapıyı açtım içeri girdiğimde içki kokusu midemi bulandırmıştı bile..
Herkez saçma sapan hareketler yapıyor içiyordu.Emre ye gerizekalı olduğumu kanıtlamak için gelmiş gibi hissediyordum ilerlerken laf atıyorlardı... Yok şşt yavru alim mi seni diye değil.Bu daha iğrenç ti.

-Yatak salonları ilerde güzelim.

Düşüncesi bile iğrençti.Velimden birinin itelediğini fark ettiğimde hizla döndüm arkamı.

BENİM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin