『 It's All About the Game 』

❶ ・ゲム は 始まる・

Pamiętam tylko to.

Obudziłam się w środku nocy. Wokół tylko bezkresna ciemność, a obok mnie, przez emitującą światłem klepsydrę, delikatnym strumieniem przesypywał się barwny piasek. Wpatrywałam się w ten banalny proces przez kilka minut. W uszach przez chwilę dało się słyszeć delikatny szum, aż do momentu, gdy upadło ostatnie ziarnko.

O czym myślałam? O niczym. Pierwsze skojarzenie jakie przyszło mi do głowy, to 'pustynia'. Łatwe, nieprawdaż? Pustynia, pełna piasku. I niczego więcej.
Tym właśnie byłam.

Nagle z korytarza dosięgnął mnie dźwięk kroków. Sprawiały wrażenie mosiężnych, co sugerowało by tylko podenerwowanie osoby je stawiających. Dosięgła mnie kolejna smuga światła, gdy drzwi gwałtownie otworzyły się, pod wpływem czyjejś rumianej dłoni.  

-Panienko Shiro?! - przede mną stała wystraszona, postawna dziewczyna w białej sukience o przesadzonej ilości kokardek i krótkich, różawych włosach.

-Przepraszam, kim jesteś? - spytałam zdziwiona, przechylając lekko głowę na lewą stronę, przekazując zarazem komunikat, że nie mam bladego pojęcia o jej paplaninie - Przy okazji... Czy ja mam na imię Shiro?

[...]

-Od tego wydarzenia minął równo rok. Można powiedzieć zatem, że dokładnie tyle czasu miałam na wypełnienie barwami białych kart mojej historii. Na odkrycie i wykreowanie siebie na nowo. Może zatem się przedstawię.
Witam, zwę się Shiro Dola i z dumą przyjmę rolę ósmej magnatki Wschodniej Federacji. Choć to ogromne brzemię, wierzę, że podołam wyzwaniu. A wy, narodzie, nie zawiedziecie się na mnie - niemalże szeptałam drżącym głosem, opierając się o rozległy balkon pałacu. Nienawidziłam publicznych przemów. Nawet przyjmując fakt, iż moje ciche wypowiedzi zawsze zagłuszały owacje i krzyki zebranej publiczności. Zwłaszcza gdy teraz, kwestia była wyjątkowo delikatna, nie byłam szczególnie pełna entuzjazmu.

Mianowicie, straciłam pamięć.
By pogorszyć sprawę, zostałam uznana ostatnią przedstawicielką rasy humanity na Chess Boardzie. Oprócz tego gatunku, na świecie znajduje się jeszcze wyjątkowo podobny - Imanity. Jednakże, w wyniku drastycznej schizmy, oni stracili swe ziemie, które wkrótce przyłączone zostały do rozległych terenów Wschodniej Federacji.

Jednakże przeszłość mojej rodziny okazała się jeszcze bardziej przerażająca. Podobno, w wojnie z Elfami i Uskrzydlonymi została wymordowana do ostatniej kropli krwi.

A ja, wtedy jeszcze jako małe, bezbronne dziecko, doznałam okropnych urazów psychicznych.
Cała historia, którą mi opowiedziano,  jest tak bardzo okrutna, tak bardzo napawa mnie przerażeniem, iż momentami naprawdę cieszę się z amnezji. Jednak gdzieś w duchu modlę się, aby to wszystko było kłamstwem. Czuję ogromną pustkę i wiem, że jest jeszcze jeden puzel uzupełniający całą układankę. A może przekształcający ją w coś innego?

Na szczęście mam Jibril i Stefcię, które zawsze obdarowywują mnie ciepłem i są ze mną w trudnych chwilach. To dzięki nim stałam teraz dumnie, chociaż skulona przy pozłacanym balkonie i przyjmuję role Ósmej Magnatki całej Wschodniej Federacji.

A więc, grę czas rozpocząć.