Pero tumigil na rin ako, makokonsensiya lang ako kapag nilagpasan ko sila eh. " Ano po iyon?" Nasabi ko na lang.
" Hijo, maaari mo ba akong dalhin sa may malapit na hospital? Kasi sugatan itong sanggol eh. Maaari ba? Hindi naman ako multo o holdaper eh. Maniwala ka naman sa akion. Kawawa naman yung sanggol." Ramdam ko naman na sincere yung matanda kaya pinasakay ko na.
"Apo niyo po ba yan?" Natanong ko na lang.
"Ay hindi hijo! Bumagsak itong batang ito mula sa langit. Hindi ko nga alam kung san nanggaling eh." Nge? Pakiulit nga? Sa langit?
"Teka po? Baka naman kinidnap niyo yan ha?" Naninigurado lang.
"Naku hijo! Hindi no. Wala na akong lakas sa ganyang mga bagay at hindi kaya ng konsensya ko iyon hijo." Natatawa na lamang sa akin yung matanda peo nakakapagtaka rin di ba?
"Ano po bang pangalan nung bata. Baka ho may identity rin ho siya."
"Hmm. may nakita ako sa kanyang kasuotan, pangalan niya ay Etlas."
(A/N: Haha. Galing makapromote. Basahin niyo naman po ang My Cutie Sensei ko. Hehe Thanks)
Nagdrive na lang ako papuntang hospital baka kasi mapano na yung bata eh. Pagdating namin sa hospital sinamahan ko muna yung matanda sa loob, kawawa rin kasi. Nung alam kong okay na sila ay bumyahe na rin ako papuntang tagaytay.
Alam kong nasa tagaytay na ako dahil medyo malamig na kasi yung hangin. Binuksan ko na lang kasi yung bintana dahil feeling ko nanlalagkit ako. Hinanap ko pa yung malaking rest house nila at nakita ko nga . Wew! Sulit ang pagod ah. ^____^V
Pero bago ako pumunta dun, nag-isip muna ako kung paano ako mapapatawad ni Nam. Mangharana kaya ako. Tama! ^________^
Nam's POV
♪♫♪♫♪
Scrolling through my cellphone for the 20th time today
Reading that text you sent me again
Though I memorized it anyway
It was in afternoon in December
When it reminded you of the day
When we bumped into each other
But you didn't say hi cause I looked away
Waah! Ang ganda talaga ng kantang ito. Nakakarelate much ako. Hmp iniwan rin siya nung guy. TT_____TT
Pero bakit ako iniwan? Eh hindi namankami. Ambisyosa lang ako. Pero bakit hindi pa rin mawala yung feeling na galit na glait ako dun sa Pin na yun. hays. Erase! Erase! Ayoko munang isipin yan.
And maybe that was the biggest mistake of my life
And maybe I haven't moved on since that night
Cause it's 12:51 and I thought my feelings were gone
But I'm lying on my bed, thinking of you again
And the moon shines so bright, but I gotta dry these tears tonight
Cause you're moving on and I'm not that strong to hold on any longer
Oh oh oh oh...
Sumabay na rin ako sa tugtug. Garbe! High na high ako. Hindi naman ako nakadrugs. Ah basta ! Magsasaya ako. Kakalimutan ko muna si Shone!
YOU ARE READING
A Playgirl Under My Roof
FanfictionIsang kwento ng babaeng playgirl at lalaking nerd na titira sa isang bahay? Makayanan kaya nila ang isa't isa with their differences? Abangan ang kwento ni Nam at ni Shone. :)
Chapter 14 [ Tagaytay ]
Start from the beginning