SONSUZ KAYBEDEN

Derin Acı

Onu ilk gördüğüm dakikadan itibaren kalbim yerinden sökülücek gibiydi yanındayken bana en ufak yakınlaşmasında bile nefesim kesiliyordu,donup kalıyordum.Yine o zamanlardan bir tanesiydi.Gece 2 gibi O ve yavuzhan onun bahçesinde oturuyorduk,sohbet ediyoduk.Konu nasıl oldu bilmiyorum ama nedense birden etkilediği ve fiziksel olarak bişey yaptığı konulara geldi.Dinliyorumdum ama dinledikçe canım yanıyordu.O geceden önce özel olduğumu sanıyordum en azından bari bu yaz için ama işler hiçte sandığım gibi değilmiş onu öğrendim.
O gece her ince detayı dinledim.Buzu nasıl ayşegül'ün vücudunda gezdirip onu baştan çıkardığını,nasıl boynuna yavaş yavaş nefes verip öptüğünü vs...
Bunları duymadan önce yani o geceye kadar "O" nunla bişey yaşamıştık hatta bişeyler yaşamıştık.İlk defa gerçekten biri dizlerimi titretebilmişti.O benim için özledi,ama ben onun için istediği gibi oynayabileceği bi kızdım.
Günler sürekli böyle geçti her gün,akşam ve gece beraberdik.Her gece dışarda sabahladık.Bazen sohbet ettik bazen seviştik bazense hem sohbet ettik hem seviştik.Aramızda hiç bi zaman gerçek bişey olmıcağını biliyodum bu yüzden aşık olmadığıma kendimi ikna ettim,herşeyin bitip istanbula dönüceğimi söyledim kendime.Ama işler hep planlandığı gibi gitmiyor.