31.☁

43 16 4
                                    

Üzülüyorum..
Sizlere değil.
Kendime,
Bize,
Gözyaşlarımıza,
Düştüğümüz durumlara.

Hani yazık demek için,
Kazık yemek gerekir ya.

Heh işte!
Gençliğimin en ahitap hirâlarında,
Fazlasıyla doyurdular.

Yutkunamıyosun,
Hatırladıkça..
İzi kalıyor.

Harbi yazık diyosun.
Kim için,
nelerden ödün vermişim.

Günün birinde,
Hangi noktada olursam olayım,
Ben aynı ben olarak kalacağım.
Ve yine hangi noktada olurlarsa,
Olsunlar..
aynı noktada kalacaklar.

Acı olan şuki,
Ne ben kazık yemeye doyacağım,
Ne de onlar böyle,
yüzsüzleşmeyi bırakacaklar.



AŞKINWhere stories live. Discover now