When Day 32 Starts...

Chapter 30 - Best Man

Pumasok si tatay mula sa likod-bahay. Nang makita nitong may kausap ako sa phone, he mouothed Kent's name. When I nodded, he held out his hand. Hinihingi yung phone ko.

"Kakausapin ka raw ng tatay ko," sabi ko kay Kent bago ko ibigay kay tatay yung phone.

Lumabas si tatay nang nakadikit sa kaliwang tenga ang cellphone ko. When he came back moments later, nakangiti na ito.

"O sige. Heto na si Jasmine," paalam ni tatay kay Kent. He gave the phone back to me saka ito umakyat sa second floor.

"Ano'ng sabi sa 'yo ng tatay ko?" tanong ko kay Kent.

"Wala naman. Nangumusta lang," sagot nya. "O ano, labas tayo?"

"Saan nga kasi?"

"Mall. May bibilhin ako."

"Okay. What time ka dadaan?"

"I'll be there in 30 minutes."

"Okay."

"Isama natin si Toby."

Natigilan ako bigla. Ano na naman kaya ang pinaplano nya at kailangan pang isama si Toby sa lakad namin?

"Seryoso ka?"

"Yeah. Best man sya, di ba? Kailangan sya ng groom."

"Baka naman alilain mo si Toby ha."

"Hindi 'yan. Sabihan mo sya ha? I'll be there in thirty minutes."

"Okay."

"Bye."

Kent didn't bring his car. Nang pumunta sya ng bahay, pera at phone lang ang dala nya. So nag-commute kami papuntang mall. We had to take the bus at saktong may mauupuan pa. Naturally, magkatabi kami ni Kent sa upuan. Si Toby, nasa bandang unahan namin.

Nang may sumakay na babae, agad na tumayo si Toby to offer his seat. Tumayo ito sa tabi ko. Sa next stop namin, may sumakay ulit na ilang pasahero. One is an elderly woman who stood next to Toby.

I waited for Kent to stand up. When he didn't budge, tinitigan ko syang mabuti.

"What?" kunot-noo nyang tanong.

"Can't you take a hint?" bulong ko. I glanced on the woman standing next to me saka ko ibinalik ang tingin ko sa kanya.

"I paid for my seat," he said.

"Grabe, ang un-gentleman mo! Mabuti pa si Toby..." naiiling kong sabi. I stood up and offered the woman my seat. She smiled gratefully at me saka nito sinimangutan si Kent. Umalalay naman sa 'kin si Toby na nailing na lang din.

When the bus came to an abrupt halt, napakapit ako kay Toby. Mahina kasi akong mag-balanse sa bus kaya madalas akong napapasubsob. Kapag nandyan si Toby, kampante akong may sasalo sa 'kin. He didn't let me down, as always.

Nagpatingin ako kay Kent. He was throwing us dagger looks. Grunting, he stood up while the bus was filling in new passengers. Kinuha nya ako mula sa pagkaka-alalay ni Toby.

"Gusto nyo ng equality pero ayaw nyong tumayo sa bus. Ang unfair nyo rin e," reklamo nya.

"Understood na kasi yun. Kung gentleman ka, kahit hindi ka na pakiusapan, kung may babae na nakatayo sa bus, ibibigay mo agad yung upuan mo."

"Chivalry is dead, Jazz. Women have to deal with it."

"Hindi pa. Nandyan pa si Toby."

Sumimangot sya sa sinabi ko.

He was holding my hand while we were walking inside the mall. Nakasunod lamang sa 'min si Toby, carefully keeping his distance.

Una kaming pumasok sa isang store for men's wear. Silang dalawa ang magkausap tungkol sa pagpili ng damit. Kung wala nga siguro ako doon, baka napagkamalan silang couple. Sa panahon pa naman ngayon, kaduda-duda kapag dalawang gwapong lalaki ang magkasama. Kaya minsan ayaw lumabas ng dalawa kong kuya na sila lang. Hindi pa naman sila magkamukha kaya ilang beses na rin silang natanong kung sila ba.