When Day 32 Starts...

Chapter 30 - Best Man

"Mag-aasawa ka na."

"Inunahan mo naman kami, bunso."

Pinagitnaan ako ng dalawa kong kuya. Kinuha ng isa ang remote saka inilipat ang channel. I rolled my eyes. Basketball na naman. Kapag dito talaga sa bahay, hindi ako makanuod ng matiwasay.

"Kuya, nanunuod ako!"

Itinago ni Kuya sa may pwetan nya yung remote. Saka sya dumila. Ito namang isa, umakbay sa akin.

"Bunso, sigurado ka na ba?" tanong ng pangalawa. Siya yung pinakang-kamukha ni tatay at hindi masyadong sakit ng ulo. Palibhasa middle child.

"Oo naman," sagot ko sa kanya. "Kayo, kuya, kailan nyo balak mag-asawa?"

"Saka na kapag may aasawahin na," natatawa nilang sagot.

Yung mas panganay kong kuya ang mas gwapo. Hindi naman sa pinagku-compare ko sila pero hindi kasi maiwasan. Mas pansinin ito at mas marami nang naging girlfriend. Medyo playboy din kaya hindi makapag-settle sa isa. He's already 32 at parang wala pa yatang balak mag-asawa.

Yung pangalawa naman ang seryoso sa babae. In his 28 years of existence, dalawa pa lang ang naging girlfriends nya. Isang 7 years at isang three years. Yung seven years nyang girlfriend ang inakala naming lahat na makakatuluyan nya pero nakipag-break ito sa kanya noong 7th year anniversary nila. Nainip yata sa kahihintay na mag-propose sya kaya ayun, iniwan sya. Sigurista kasi ang kuya ko. Sa sobrang segurista, kahit gahiblang doubt lang sa isang bagay, hindi nya magawang palampasin. And he was having doubts about her. Ayun, he let her go.

Mag-dadalawang taon na rin mula nung magkahiwalay sila but I think it's still not over for the both of them. His girlfriend, Cy, went abroad last, last year to work. Kakauwi lang ulit nito last month. And I think may balak si Kuya na makipagbalikan. Nahuli ko sya minsan na nag-i-stalk ng profile nito. Si Cy naman, after 2 years, wala pa kaming nababalitaang naging boyfriend. Mukhang naghihintay pa rin kay kuya. Sana lang magkalakas na ng loob ang kapatid ko na mag-propose.

"Nak, may natawag sa phone mo!" sigaw ni nanay mula sa kusina.

Kumawala ako mula sa pagkakaakbay ni kuya saka ako tumakbo papuntang kusina. For sure, si Kent yung tumatawag. Weekend kasi ngayon at base sa previous arrangements namin, kapag weekend, doon ako sa bahay nya. Ang kaso, tinatamad akong pumunta.

"Hello."

"O, ano? Bakit wala ka rito?" tanong nya.

"Kailangan bang nandyan ako every weekend?" pabalik kong tanong sa kanya.

"Oo. Yun ang usapan, di ba?"

"Tinatamad ako."

"Ang daya mo naman."

Napabuntong-hininga ako. Ilang linggo na lang, ikakasal na kami. Hindi na nga ako mapakali e. Magkasama na kami tuwing weekdays. Pati weekend, magkasama pa rin kami. I just want to be with my family for the whole weekend. Feeling ko kasi, kapag nag-asawa na 'ko, hindi na magiging tulad ng dati yung relationship namin. It's like going away for college. Ang dami kong mamimiss out kung sakali. Ayaw ng tatay ko na bubukod kami ng bahay hanggat hindi pa kami nakakapag-asawa. Kaya hanggang ngayon, nakatira pa rin kaming tatlo nina kuya sa bahay namin.

Yung panganay ang matagal na nilang inaantay na makapag-asawa para makabukod na. Nakakalungkot nga naman na 32 na ito pero wala pa rin ni girlfriend na mukhang seseryosohin. Ako itong bunso at nag-iisang babae ang mauunang ikasal. Medyo nalulngkot si tatay dun. Feeling ko ayaw nya pa akong bitawan. Kung pwede nga lang na ikadena nya ako sa bahay, baka gawin nya e.

"Jazz, labas naman tayo."

"Saan naman tayo pupunta?"

"Kahit saan."