Μαζί θα ήθελα να σε πάρω. Εκεί στο μακριά που μας ανήκει. Να ρωτήσω τους ανέμους για κάθε κομμάτι σου, να έχω μαζί σε κουτάκι μαγικό μια πανέμορφη ψυχή. Σ ευχαριστώ που θα έρθεις σε ένα δάσος απατηλό. Έφτιαξα εκεί τείχη για σένα, αδιαπέραστα με ό,τι έχει απομείνει από εμένα. Ζήσε εκεί μέσα, σου ανήκει όπως εγώ. Δεν είναι τέλεια η ιδέα μου; Γνέψε μου απλά ένα ναι ,η συγκατάβαση σου, το νήμα που με δένει με τη ζωή. Τόσα δώρα έχεις, έναν ατέλειωτο δρόμο ψυχής μου για μονοπάτι σε τόσα δευτερόλεπτα ύπαρξης. Μην υπάρχεις μονάχη όταν υπάρχει άγγελος για τις νύχτες που δεν θες να είσαι εδώ πια. Ευτυχώς εγώ δεν έχω πια νύχτες , τις σβήνεις με αγκαλιές τα δειλινά.
