Incesante divagar el de mi mente,
eterna paisaje la que pensaron mis ojos,
estrellas,
¿Cuántos fueron quien de veros?
No somos nada.
----------------
Incesante teima a que recorre a miña mente,
eterna paisaxe a que pensaron os meus ollos,
estrelas,
cantos foron quen de mirarvos?
Non somos nada.
ESTÁS LEYENDO
Desahogos
PoetryComo el propio titulo indica, son simples ocurriencias escritas sin pensar; no tienen por tanto una perfecta técnica , ni los poemas(o como se les quiera llamar) aqui escritos estan pulidos. Pero sabemos que todo es tan subjectivo, que aun a riesg...