0.2

78 9 20
                                    


Biranda korkarak uyandığımda gördüğüm rüyanın etkisini hala hissediyordum.Uraz'ın bana asla hissedemeyeceği şeyleri görüp kurgulamak utanç vericiydi.

Hemen kalktım ve annemin kocasına yakalanmamak adına acele etmeye başladım.Fakat ne yazık ki tam kapıdan çıkacakken kolumdan çekilmem başarılı olamadığımın kanıtıydı.

"Nereye bu saatte hem annende az önce çıktı beni evde tek mi bırakacaksın güzelim?"

Bana sırıtırken kurduğu cümleler miğdemi bulandırırken ona bakmaktan kaçınıyordum.Ne zaman o gözlerine baksam ölüyordum.Bu adam babamın arkadaşı benim en büyük destekçimdi.

Ama şimdi tacizci bir pislikten başka hiçbir şey olamayacağı gibi lanet herifinde tekiydi.

"Beni rahatsız etmekten vazgeç artık!"yüzüne bakıp sitem dolu cümlemi kurmam ile yüzündeki gülümseme yerini kızgın bir öfkeye bırakmıştı.

Kolumu sıkarak bana doğru yaklaştı ve açık olan kapıyı sertçe kapatarak beni salonun ortasına fırlattı.Dengemi zar zor sağlamayı son anda başarmıştım.

"Çok ünlü bir laf vardır bilmem bilir misin,tecavüz kaçınılmazsa zevk almasını bileceksin."

Bana doğru yürümeye başladığında gözlerim dolmaya başlamıştı.Ben tecavüze uğrayamazdım.Bir kadın olarak beni hafife almamalıydı.

"Benden uzak dur yemin ederim polisi ararım.!"sırıtması büyürken konuştu.

"Ara hadi ne duruyorsun sana kimse inanmaz istediğin kadar ara hadi ne duruyorsun BEKLİYORUM?!"sona doğru bağırması ile ağlamaya başlamıştım.Haklıydı arayamazdım bana kimse inanmazdı.

Bana doğru tekrar bir atak yaptığı sırada kapının çalması ile durdu.

"Git aç kimmiş bir bak."hemen koşup kapıyı açtım.Karşımda annem duruyordu.

"Çekilsene şurdan defol git odana kocamla yanlız kalmam gerek.!"annemde beni kolumdan tutup itince artık daha dayanamamış yere düşmüştüm.

Yerden zorla kalmıştım.Onların yanında daha fazla durmak istemediğim için biran önce odama çıkıp üstümü değiştirmiştim.
Gözlerimi yumup uyumaya çalıştığımda aklımda hala rüyamda bana bana karşı boş olmadığını anlatan Uraz vardı.

----------

Başım hala sıranın üzerindeyken Uraz'ın sesini duymuştum.Kolunun altında bir kız ile gülüşerek içeriye girmişti.Bu tanıdık sahne beni rüyama götürürken kalbim sıkışmıştı.

Sınıfta daraldığımı fark edince sınıftan çıkmak için kapıdan geçicekken kolumdan tutulmam ile hayıflanmaya başlamıştım.Neden herkes kolumu tutuyordu?.

Kolumu kimin tuttuğunu görmek için dönüp baktığımda Uraz ile karşılaşmıştım.

"Git ve bana Selim'i çağır."

"Neden sen çağırmıyorsun?"

Bana küçümser bir bakış atıp göz devirdi ve kolumu bırakıp elini kotunun cebine koydu.

"2 dakikan var acele et."yanımdan gittiğinde nefesimi gergince dışarıya doğru üfledim.

Beni artık fark etmesini istiyordum ben sadece onu severken bunu kullanması hem beni hemde kalbimi yoruyordu.

--------

Üst katta Selim'i ararken birinin bana çarpması ile geriye doğru savrulmuştum.

"Ben çok özür dilerim acelem vardı ve seni görmedim kusura bakma."

Karşımda ki çocuğu dinlerken sadece kafa salladım ve yüzümü ona doğru çevirdim.Tam gözlerine bakarken çocukta bana bakmaya başladı fakat o benden önce gözlerini kaçırmıştı.

"Tamam önemli değil."tam yanından geçicekken koluma dokunması ile tekrar ona dönmüştüm.

"Bu arada benim ismim Ali."bana gülümseyip elini uzattığında bende hafifçe gülümseyerek elini sıktım.

"Bende Buğu tanıştığıma sevindim."

Sanırım sonunda biri ile acılarımı paylaşabilecektim.

------------
!LÜTFEN BURAYI OKUYUN!

Merhaba öncelikle şunu söylemek istiyorum ilk bölüm ile ilgili birşeyi fark ettim olayı biraz fazla hızlı ilerletmişim çok üzgünüm bunu düzeltmek içinde olayları biraz daha yavaşlatmak için ilk bölümü rüya olarak anlatmak zorunda kaldım umarım sorun olmaz.Ve ayrıca rica etsem bir oy yada yorum bırakır mısınız biliyorum belkide pek iyi yazamıyorum ama en azından emeğim olduğuna eminim...
Neyse iyi geceler :)

İDDİA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin