8 yıl önce

105 9 18
                                    

10 yaşındaydım.3.sınıfa gidiyordum.
Mutluydum o zamanlar.Neden mutlu olmayayım ki?
Beni çok seven,her istediğimi yapan, mükemmel bir aileye sahiptim.

Her sabah beni okula babam bırakırdı. Çıkışlarda ise annem alırdı.
Annemle birlikte her okul çıkışı bir yerlere giderdik.Bazen alışverişe,bazen kafeye,bazen lunaparka..deliler gibi eğlenirdik.
Her haftasonu ailecek kahvaltı yapar daha sonra ufak çaplı bir tatil yapardık.
Babam çok zengin bir iş adamıydı.
Birçok holdinge sahipti.Yüzlerce çalışanımız vardı.Annemse holdinglerden birinin başındaydı.  Çok çalışmalarına rağmen bana ayıracak vakit buluyorlardı.
Benim mutlu olmam için işlerini yarıda bırakıyorlardı.

Mutluydum işte...Hemde çok..

Ama ta ki o güne kadar...
Sadece bir günde bütün hayatım alt  üst oldu.Mutluluk beni bir kenara attı, hüzün ise bana kucak açtı.
Herkesin imrenerek baktığı hayatım acınası bir hâl aldı.Artık mutsuz bir kızdım...

Karanlık OdalarOù les histoires vivent. Découvrez maintenant