Ang Batang Ipinanganak sa Haunted House

Chapter 13: Ang Bahay na Bato

"Ito ang master bedroom ng mag-asawang Santiago Anlunan," inform ni Karen. "Ito ang ginamit na kuwarto ng Japanese commander na si Taro Nakadai. Prior sa pagsiklab ng giyera, si Commander Nakadai ay isa ring surgeon."

Tatlo sa susunod na mga kuwarto ay may mga up and down na mga kama.

"Ang mga kuwartong ito ay tulugan ng iba pang mga sundalong Hapon."

Binihisan ang mga kuwartong ito sa pamamagitan ng paglagay ng mga uniporme ng Hapon na naka-hanger o nakalatag sa kama. Mayroon ding mga baril, bayonete, helmet, bota at belt at iba't-ibang paraphernalias tulad ng lumang magasin, litrato at libro. May sinaunang radyo na nakapatong sa bintana.

Dumating sila sa kahuli-hulihang kuwarto na bare ang loob maliban sa nag-iisang kama. Nagtataka ang mga bisita kung bakit.

"And lasty," sabi ni Karen, "ang kuwartong ito ay saksi sa mga karumal-dumal na mga pangyayari. Pagka't dito sa kuwarto na ito ginahasa ng mga Hapon ang mga bihag nilang babae. May mga namatay din mismo sa kuwartong ito."

Kinilabutan sila. May mga nagbulungan, at nagmura pa.

Lumapit si Jules kay Hannah.

"May nararamdaman ka?"

"So far, wala pa dito," sagot ni Hannah.

Within earshot nila si Hepe na tumango lamang.

Naglakad pababa si Karen at sinundan ng lahat. May mga bulong-bulungan galing sa grupo ng college students like Ito na ba 'yun? 'Di naman ganun nakakatakot.

Nakangiti lang si Mayor.

"May anim na section sa first floor," sabi ni Karen pagdating sa baba. "Living room, dining room, kitchen, maid's room at dalawang guest rooms.

Ang unang guest room ay may desk, mga upuan at filing cabinets. Nagdagdag sila ng mga ekstrang kagamitan para mabuo ang scenario, tulad ng lumang typewriter at flag ng Hapon.

"Ito ang naging opisina ni Doctor Nakadai," sabi ni Karen at tinuro ang litrato ng isang Hapon sa wall na naka-horned-rimmed glasses. "Si Doctor Nakadai ay isa sa mga naatasan na mag-conduct ng human experiments sa mga POWs at mga suspected na spies na karamihan ay mga Pilipino."

Nagkatinginan sina Jules at Hannah. May ideya na sila sa madilim na kasaysayan ng bahay pero nakaramdam pa rin sila ng kilabot. At si Hepe, although nakapasok na siya sa bahay na bato ay ngayon lang niya naririnig ang history nito, tulad ng ibang mga bisita.

"Human experiments?" sabi ng 30-something na lalaki katabi ang kanyang asawa.

Tumango si Karen.

"Hindi lang Nazi Germany ang nag-conduct ng human experiments noong World War II. Sa Japan, may tinatawag na Unit 731 kung saan ang mga prisoners, mostly Communist Chinese, ay pinag-experimentuhan. Amputations, dissections, vivisections. Para i-test ang epekto ng disease o germs sa kanilang mga katawan."

"BB-section? Meron din bang AA-section?" naaaliw na tanong ng isang college student, at nagtawanan pa ang grupo nila.

Sumimangot si Jules at hindi niya napigilan ang sarili. Bago pa makasagot si Karen, ay inunahan na niya.

"V as in victory," inis na sabi ni Jules sa kanila. "Vivisection. Ito 'yung idi-dissect 'yung pasyente at kukunin 'yung mga lamang loob tulad ng atay, lungs at kidney para pag-aralan. Sa kaso ng human vivisection na ginawa ng mga Hapon sa mga biktima nila, kadalasan ay walang anesthesia."

Natahimik ang mga college students, natarayan kay Jules. Inis lang si Jules sa mga aniya, kupal na tanong ng mga wala namang alam. Samantala, si Mayor ay aliw lang na nakikinig.

"Yes, right," sabi ni Karen na napangiti. "Although hindi directly connected sa Unit 731, ang mga human experiments na ginawa sa bahay na ito, at sa iba pang bahagi ng Pilipinas noong panahon ng giyera ay sa utos din ng Empire of Japan."

"Sa Mindanao ata may hospital o eskwelahan na nag-conduct din ng human experiments," singit muli ni Jules.

"Yes!" confirm ni Karen, na-impress kay Jules. "Tulad ito ng Kyushu Imperial University sa Japan. Apparently, may cannibalism pa raw na nangyari."

Napa-eww ang ilan.

"At dito naman sa kuwarto na ito..."

Naglakad si Karen sa pangalawang guest room, kasunod ng mga bisita.

Bare lang ang kuwarto. Wala itong bintana. Wall na bato at sahig. Except sa isang lumang kama na pang-ospital na nakasandal sa pader. Ang pintuan ng kuwarto ay bakal na parang sa bartolina ng piitan.

"Dito dinadala ang mga bihag after ng procedure," salaysay ni Karen. "Ikukulong nila ang bihag dito at hahayaang magdusa dahil sa pain ng pag-amputate ng kanilang mga body parts, ang pag-dissect ng kanilang mga katawan. Hahayaan ng mga Hapon na sila ay mag-slowly bleed to death. Sa opisina niya, dinig ni Nakadai ang mga daing nila. Sinulat niya sa kanyang journal, na ang mga daing daw ay music to his ears. Tawagin natin itong Dead Room."

"Grabe naman..." hindi napigilang sabi ni Hannah, at napatingin sa kanya si Jules.

"Bakit hindi nila pinatay agad?" tanong ni Hepe, na napuno na ng interes.

"Apparently, ginawan din nila ng chart kung gaano katagal mamamatay ang isang tao sa pagkaubos ng dugo," sagot ni Karen.

Napailing ang lahat. Grabe sabi nila.

"At kapag tumigil na ang mga daing, sisiguraduhin nilang patay na ang mga ito sa pamamagitan ng pag-garote," patuloy ni Karen. "At susunugin nila ang katawan sa likod ng bahay."

"Kaya pala Barangay Garote ang tawag sa lugar na ito," comment ng isang college student.

Tumango si Karen. "Yes, exactly."

"Wait," sabi ng asawa ng lalaki. "Saan nangyayari ang human experiments?"

"Ang human experiments ay ginagawa sa basement," sagot ni Karen. "If you'll follow me, papakita ko sa inyo ang basement."

Naglakad palabas ng kuwarto si Karen, kasunod ng mga by now, kinikilabutang mga bisita.

Pasunod na si Jules nang mapansin niyang parang nahihilo si Hannah.

"Hannah, bakit?" concerned niyang tanong.

Hawak ni Hannah ang kanyang ulo. May masamang vibe siyang nararamdaman sa kuwarto na tinaguriang Dead Room. Lumapit na rin si Hepe.

"Anong nangyayari?" tanong ni Hepe.

"Dito..." sabi ni Hannah.

"Dito ang alin?" nagtatakang tanong ni Jules.

Tinignan sila ni Hannah.

"Dito sa kuwartong ito ipinanganak ang bata."

NEXT CHAPTER: "Gising na si Berta"