Ben bu akıl ile bir yola düştüm,
Bir çok badireyi onunla aştım,
Gönül işinde kuyuya düştüm,
Aklım aciz kaldı ona da şaştım!
Ben bu kuyudan çıkan nice Er'ler tanıdım,
Onların dilinden destur aldım,
Nur'u kuyudaki gönüle çağırdım,
Kuyudan çıkaracak ip olsun diye!
Bu vîrâne gönlüm geçmişi deşer,
Deştikçe küllenen yaralar kanar,
Bu yaralar beni derinden sarsar,
Geçmişten geçirecek bir Er bulmaya geldim!
Anladım akılla bir yere kadar,
Bunlar her seferinde deveye biner,
Develer suyu gönülden içer,
Gönül işleri akılla olmaz!
Menzile varmak akılla olmaz,
Bu işin içinde olmayan bilmez,
Gönül işleri kaleme gelemez,
Akılla galat etme o bunu bilmez!
YOU ARE READING
Öze dokunanlar... Şiir (RAFLARDA). Destekleyen tüm güzel kalplere tşk.
PoetryGönülde büyük âlemler saklı, Sanmayasın et parçası, Arkanı dön bak gönül, Arkanda eserin saklı!
