bir kerecik göreyim ümidi ile yanına gittim ama o eski deniz degil di artık buz gibi gözlerinde kalın duvarlar oruluydu boynuna atlamamak için zor tutuyordum yine sonra telefonu çaldı cikti gitti yanımdan on dakika sonra döndü bebek gibi yüzü öyle güzel di ki hala daha onu seviyordum o ise telefon ile ugrasmisti hep sonra telefonu bozumuş sonra öğrendim artık ne o eski benim ne de p deniz uzunca suratıma bakti bende gözlerine o an gözlerime bakarken biri geldi arkadasiymis onu çağırdı sonra benim gitmem lazım dedi onu son kez goruyordum ve bu beni cok uzuyordu eve geldim kalp atislarim hızla artmisti ve aniden kalbim sıkıştı nefes alamadım ve yere düştüm tekrar gözlerimi hastanede açtım .
doktor kızım sen bu yaşta nedir bu senin yaptığın kendin yapıyorsun kendi hayatin önemli degil mi bu gidişle cok yasamazsin sen dedi umrumda miydi yasamamin benim cenntim yok oldu yaşamin ne önemi var ki kendi canımdan cok sevdim onu bu hayata beni bağlayan tek seydi o aslında doğru dürüst bir ailem olmadı sevmedim sevilmedim hiç ilk defa sevdim sevildim sandım uçurumdan düşer gibiyim umurumda mi bunlar
YOU ARE READING
ukala çocuk
Romanceüniversitede okuyan özlem ve denizin aski özlem kendi halinde bir kitap kurdu kiz deniz ise ukala kendini beğenmiş bir genç ne kadar cabalasa da özlem onu sevebilecek mi?
