Chaos [BxB] #Netties2017

21

Meg keek hem inschattend aan. "Ik heb nog wel een pak van mijn broer denk ik, zullen we dan samen gaan?"

Davy keek verrast naar Meg en slikte zijn pizza door, "oké, dan," zei hij en hij pakte zijn telefoon, "even mijn ma een bericht sturen van de verandering in plan," mompelde hij en hij begon gelukzalig te typen. Ik keek naar Meg en ze glimlachte opgewekt naar me.

"Ik had ook niemand, en met Davy gaan is wel gezellig," partners waren niet verplicht, maar ik vond het leuk dat ze samen gingen. Ik vermoedde dat het vriendschappelijk was, dat moest wel trouwens, want Davy viel op jongens en Meg viel op niemand.

"Met wie ging jij ook al weer, Finnie?" vroeg ze.

"Met Iwan," glimlachte ik en ik voelde het bloed naar mijn wangen stromen, "als vrienden natuurlijk."

Meg keek me doordringend aan en lachte ongelovig, "ja, vast," knipoogde ze naar me en ik staarde naar mijn handen op de tafel.

"Ja, echt."

***

Mijn moeder had ik verteld dat ik na school direct bij Bubbel me zou gaan voorbereiden op het feest en dat we samen er heen zouden gaan. Mijn moeder wist niet van ons zogezegde conflict.

Natuurlijk ging ik niet naar Bubbel, Iwan en ik zouden na school naar zijn huis gaan om ons voor te bereiden. Bij hem thuis hadden we ook onze plannen voor vanavond voorbereid in de afgelopen week, bij hem was er vaak niemand thuis. Eén keer had ik dezelfde man gezien die ik ook had gezien toen ik bij hem langs ging enige tijd terug, maar nu in een badjas en ik zag hem maar heel even, want hij vluchtte zijn slaapkamer in. Volgens mij had hij wijnflessen onder zijn badjas.

Dat terzijde.

We waren op de fiets naar zijn huis gereden, wat nog best een pokkeneind was geweest. Ik moest stiekem een beetje lachen om het contrast tussen zijn huis en dat van de buren, Bubbel dus. Het waren twee grote huizen, maar dat van Bubbel was van binnen en van buiten beeldschoon en goed onderhouden. Dat van Iwan was dat absoluut niet.

Ik kreeg geen goede indruk van de thuissituatie van Iwan, maar dat waren zorgen voor later.

"Laten we eerst onze kleding aantrekken," stelde Iwan voor toen we ik zijn kamer stonden. Zijn kamer was grauw en leeg, alleen de muren had hij geprobeerd op te leuken met posters en foto's. Ik keek een beetje naar de foto's maar wilde niet onbeleefd doen, dus keek niet te lang. Het viel me op dat het veel foto's waren van een blij, jong gezin, de baby was absoluut Iwan. Die rode krulletjes waren overal in te herkennen. Er stond ook een vrouw op de foto's met dezelfde rode krulletjes, vast zijn moeder, waar was ze nu?

We waren verplicht nette avondkleding te dragen vanavond, de mannen dan, de vrouwen deden een jurk aan. De meesten in ieder geval, ik wist dat er vrouwen in pakken zouden komen. Iwan en ik hesen ons in onze smokings en bekeken onszelf voor de spiegel voor Iwan een plastic tas onder zijn bed vandaag griste en er twee grote, zwarte mutsen uit trok met slecht geknipte gaten erin. Onze vermomming, en die was nodig. Het was maar goed dat iedereen een smoking aan moest vanavond, anders zouden we zo herkend worden, met of zonder de muts.

We stopten onze bivakmutsen in een rugtas en Iwan haalde nog meer spullen onder zijn bed vandaan. De fles alcohol die Joe voor ons geritseld had, de bus met slagroom, ons zelf gemaakte slijm (met glitters!) en nog een gewone zak met alleen glitters.

De slagroom, drank en glitters stopten we in dezelfde rugtas als de bivakmutsen, het slijm meenemen was een lastigere klus.