Mafyanın Bitanecik Kızı-DÜZENLENİYOR-

Yanlış Şeyler Oluyor

Sabah abimin kapıyı yumruklamasıyla kalktım. Mübarek kapıyı kırıcak.
- abi. Ayı gibi vurma şu kapıya!!!
- kalk o zaman sende.
- kalktım ya. Git babamı rahatsız et.
- bana sana davrandığı gibi davranmıyor ama.
- özelsem ben napabilirim?
- hah. Özlemiş. Sen öyle san.
- tabi özelim.
- kendini öyle sanabilirsin. Ama öyle değilsin küçük cadı!
- yaaaaaa!!?!!!!! bana cadı demeee!!!
Sonra sesini incelterek benim dün akşam ki taklidimi yaptı.
- sadece seninle uğraşmak hoşuma gidiyor.
- seni öldürürüm çocuk.
- tabi canııımmm. Neyse. Onu bunu boşverelim de. Hazırlan. Okula gidiceksin.
- tamam.
Kalkıp yüzümü yıkadım. Dişimi fırçaladım. Dolabımın karşısına geçip ne giyeceğimi seçmeye çalıştım. Dar yırtık model bir kot pantolon, kısa kollu AC/ DC tişörtümü, kırmızı siyah converslerimi giyip aşağı indim. Kahvaltı hazırdı. Babamın yanağını öpüp günaydınlaştık. Abimin yanında ki yerimi aldım.
- kızım okul için hazır mısın bakalım?
- evet baba. Abimle ikiniz benden heyecanlısınız ya.
- rahatsızlık verdiysek öZür dileriz hanfendi.
- yok baba ya. Ondan değil. Yani ben pek heyecanlı hissetmediğimden söylüyorum.
- tamam. Hadi. Ye yemeğini. Geç kalıcaksın.
Hemen kahvaltımı bitirip kalktım. Üstüme kırmızı GAP hırkamı giydim. Siyah okul çantamı alıp çıktım. Babamla anlaşma yapmıştık. Okulda koruma yok diye. O yüzden daha rahatım. Ama şoför işini halledemedim. Yine buna da şükür. Şoför arka kapıyı açıp binmemi bekledi. Ben binince sürücü koltuğunda ki yerini aldı. Okula doğru yola koyulduğumuzu sanıyordum. Ama gittiğimiz yol okul yolu değildi. Neler oluyor böyle!!!????