Because Of You [SPG] Matured content:

Part 5

" Opo. "maikli kong sagot, sabay pahid ng luha.

" Okey na yun mga papers mo sa school anak! At anytime pwede ka mag enroll sa school dyan kung saan mo gusto." Paliwanag nya.

" Ma, as if naman alam ko mga school dito maliban sa University nila Juja!"

Di ko alam ma feel ko kung matutuwa ba ako sa ginawa ni Mama o ano?
But I really feel na mas mahal ako ni Mama kesa si Papa.

" Anak! " balik nya sa pananahimik ko.

"Po. " maikli kong sagot.

" Pagpasensyahan mo na Papa alam kong di naman nya gusto gawin yan!" dagdag pa ni Mama.

" Ma, alam natin pareho na talagang iba ang turing ni Papa sa'kin. " tinig kong may halong tampo.

" Anak, di naman siguro...." di pa natatapos ni Mama ang kanyang sasabihin nagsalita na ako.

" Look Ma, enough.. nandito na po ako, ano man reason nya para ipadala ako dito is not important now, in fact naka move na po ako. Nag-eenjoy ako kasama mga pinsan ko, and thank you Ma, for giving me a chance to continue my studies!" Patuloy ko sa kanya.

" Sure ka na anak okey ka lang dyan?" paninigurado pa nya sa mga sinabi ko.

Bago ako sumagot huminga ako ng malalim at nagpatuloy sa pagsasalita.

" Ma, you know me...!" pag-aasure ko sa kanya.

" Yes Arya, I know you a lot!" maikling tugon ni Mama.

" You know me for being, happy go lucky, di mapirmi ng bahay, ano ano pa di magandang gawain!" Tuloy ko sa sinabi nya.

At imbis na sumagot sya, bumuntong hininga si Mama.

" Sorry for being pasaway, ito na po ako eh, but i know my limitation is! And can't go on beyond my limit." Seryoso kong sabi sa kanya.

" Sorry, anak kasalanan ko 'to eh!" at narinig ko ang hikbi ni Mama.

" Ma, wala kang kasalanan sadya lang pong nag-anak kayo ng pasaway!" dinaan ko nalang sa biro para di na sya lalo pang magdamdam.

At di nga ako nagkamali, narinig kong natawa si Mama.

" Ikaw talaga bata ka!" sabay tawa ng pino.

" Ma." muli kong tawag sa kanya.

" O." sagot nya.

" Ma, always remember po even if I'm too spoiled brat I love you so much Ma!" That way alam ni Mama na seryoso ako, kilala na nya kasi ako.

Kapag ganyang moment alam na nya. Madalas kasi sya sumasalubong sa'kin lalo na kapag nalalasing uwi ng bahay, before ako matulog hahalikan ko sya ng hahalikan while saying...

" Ma, I will always Love you for the rest of my life. Your the only person that I will give my HEART.

At wala naman sya maisagot kundi iyak at haplos sa mukha ko.

Sa pagkakataong yun, natahimik kami pareho at ramdam kong umiiyak na ang aking Mama tulad ko na di na mapigil ang pagtulo ng luha.

" Hay naku, bata ka tama na nga dramahan natin! Basta ipapadala ko sa tita mo yun mga papers mo! And don't worry anak, ioopen ko ulit A.t.m mo!" dagdag nya sa usapan namin.

" Ma, baka pagsimulan nanaman ng issue namin ni Papa yan, about my allowance po kontento na ko kung papadalan nyo ko weekly." kontra ko sa sinabi nya.