το δάσος...ή ήταν η θάλασσα...

52 4 0
                                    


Ερχόσουν βόλτες μαζί μου στο φεγγαρόφως και με παρέσερνες στους κορμούς και τα δάχτυλα πάνω στο δέρμα να κυνηγάνε το πιάσιμο του ονείρου και της στιγμής. Τα σώματα αφού συναντήθηκαν χορεύουν στις σκιές ένα χορό ίντριγκας και κυριαρχίας.. Οι παλάμες σφιχτές, κρατάνε με φόβο μη δεν αδράξουν τη στιγμή. Όπως θα χαθούν οι ψυχές μας στην βουβή μέρα που έρχεται.

Αφού σε αγκάλιασα, γιατί παλεύεις για την ελευθέρια σου; Αφού σου έχω δώσει τη δική μου! Απλόχερα σαν την δροσιά που αναμένουμε με τις πρώτες ακτίνες του ηλίου..

Το ονειρο που εσβησε...Where stories live. Discover now