L: "Ah sige, tulungan kita. Gawin nating tig-isa satin, para mas madali."

"Nako oo nga! Maganda yan."

Ayun nagsimula na kaming mag-interview.

Medyo nag-aalala pa din ako.

Di ko naman makikita lalabasan nila.

Pero katabing pinto lang namin yung meeting nila.

Si John kasi,

Ka-usap ko nga kagabi.

Habang minamasahe ko sya.

"Ayos ka lang?"

J: "Hindi, parang ngayon ko pa lang nararamdaman ang hirap ng responsibilidad na to."

"Kaya mo yan, ikaw pa!"

J: "I hope so."

"Labas tayo bukas gusto mo? Para naman ma-unwind ka at ma-relax"

Nilalabing ko pa ha!

J: "Relax? Wala akong time sa relax eh. Andami pang problema sa opisina."

"Sorry. gusto ko lang naman makatulong."

J: "Hay, Sorry medyo napag-taasan kita. It's just that, super stress ako sa work."


Sa totoo lang,

Kahit hindi naman nya ginustong pag-taasan ako ng boses,

Nasaktan ako.

Sa hinaba-haba kasi ng samahan namin.

Ngayon nya lang ako napag-taasan ng boses.

May kumirot nga sa puso ko nun eh.

Naiintindihan ko naman sya eh.

Paano nasa kanya na ang mabibigat na responsibilidad.

Kaya nga gusto ko tumulong.

Tas ngayon na late pa ako.

Lagot talaga ako neto :(

L: "Huy! Tulala ka dyan?"

"Ah wala-wala. Gusto mo break muna?"

L: "Oh sige, grabe din, dami ko na rin na-interview."

"Let's have a coffee break sa canteen sa baba."

L: "Tara, teka paano si John?"

"Di ko alam what time sya lalabas sa meeting nya eh"

L: "Eh bakit ganyan itsura mo? Nag-away kayo no?"

"Hindi naman."

L: "Weh?"

"Hindi nga sabi, tara na"

Bumaba muna kami saglit.

Hay nako.

Ano pa kaya kung ako ung nasa kalagayan ni John? Mababaliw siguro ako!

Halos tumira na sa office.

Masipag naman talaga sya eh.

Sa sobrang sipag nga ayaw nyang nai-istorbo sya.

Pero lagi naman sya duma-daretso samin after work to visit me.

Ahmm.

Yung parents nya.

Sina Tita Ems at Tito Roderick kasi sa ibang branch nagwowork.

Second Chance Book 2: Our Destiny (Tagalog)Where stories live. Discover now