IS IT TOO LATE FOR US?

Simula

"Pumasok ka na. Kanina ka pa hinihintay ni Leila." Ani France kay Ethan nang hindi agad nito buksan ang pinto ng classroom kung saan naghihintay ang babaeng gusto nito.

"Kinakabahan talaga ako e."

"Hay naku naman. Ngayon ka pa talaga tinablan ng hiya? FYI, hindi bagay sayo." Aniya, sabay sipa kay Ethan papasok sa classroom para hindi na ito umatras pa. Nagulantang naman si Leila sa ingay na nilikha ng engrandeng pagpasok ng bestfriend nya. Binalingan niya ito at nginitian bago isinara ang pinto. Tss. Ang dami pang arte, parang bakla.

Aalis na sana sya pagkasara ng pinto pero may kung anong nagtutulak sa kanyang manatili roon at makinig sa usapan ng dalawa. At dahil curious rin naman sya kung may gusto rin ba si Leila sa bestfriend nya ay nanatili na lamang sya roon at tahimik na nakinig sa mga ito. Okay na rin 'to. Babantayan ko itong pinto para walang ibang pumasok sa loob.

"Pasensya ka na kung natagalan ako." Dinig nyang hinging paumanhin ni Ethan kay Leila.

"Okay lang. Halos kadarating ko lang naman e." tugon ng babae. Tss. Alam kong maganda sya. Pero bakit sobrang arte ata ng boses nya ngayon? Kairita."Bakit mo nga pala ako gustong makausap?" Tanong nito pagkatapos.

"Ah.. oo nga pala. Ano.." Tila hindi malaman ni Ethan kung paano sasabihin ang pakay nya sa babae. Bakit ba sya nauutal? Para syang abnormal. Tsk. "Ano kasi..."

"Wag ka nang mahiya sakin. Ako lang naman to." Feeling masyado. Tsk. Atat ka lang marinig na may gusto sayo si Ethan e. Hay naku. Naiinis na si France sa naririnig nya. Kung anu-ano na tuloy ang pinagsasabi nya sa isip nya.

"Alam mo kasi. Matagal na akong may gusto sayo. Hindi ko lang alam kung paano sasabihin. Pero maglalakas na ako ng loob ngayon." Dire-diretsong tugon ni Ethan. "Leila, can I court you?" Parang may kung anong tumusok sa puso nya pagkarinig sa huling sinambit nito.

"H-Huh? Teka lang sandali, Ethan. Bago ko sagutin ang tanong mo, may gusto lang akong linawin. Di ba girlfriend mo si Francesca?" Aba't saan naman napulot ng babaeng to ang balitang yan? How I wish that's true. Dahil kung boyfriend ko ang ungas na yan, hindi mo sana sya kinakausap ngayon. Bopols lang, girl?

"Si France? Naku, parang kapatid na ang turingan namin nun. Madalas lang ma-misinterpret ng mga tao yung closeness namin." Tss. Kahit kailan hindi kita itinuring na kapatid. Kontra nya sa isip nya.

"Pero sigurado ka bang ganun lang yun? Cute sya at talented pa. Imposibleng hindi ka man lang nagkagusto sa kanya?" Cute? E mas maganda pa 'ko sayo 'no. Nang-aasar ata ang babaeng to e. Naiinis na talaga siya sa pinatutunguhan ng usapan ng mga ito.

"France is just one of the boys. There's less than zero possibility that we'll become a couple. Besides, she's not my type of girl. Ikaw. Ikaw ang gusto ko."

Tila binuhusan ng malamig na tubig na may kasama pang yelo si France. Sandali syang natulala bago nakabawi at galit na tinitigan ang pintong nagkukubli sa dalawang taong walang habas na sinasaktan ang damdamin nya. "One of the boys? Not your type of girl? Kapal! Mahal kita pero di rin kita type 'no!" Inis na sambit nya sa mahinang tinig para hindi sya marinig ng mga ito. Sa sobrang inis nya ay gusto nyang wasakin ang pintong nasa harap nya at asintahin ng kanyon ang dalawang taong nag-uusap sa likod nito. At dahil di naman nya magagawa ang bagay na iyon, inis na naglakad na lamang sya palayo sa lugar na iyon. Pinagsisisihan nyang nag-stay pa sya para pakinggan ang walang kwentang pag-uusap ng dalawa.

"Stop right where you are, France. One more step away from me and I'll make sure you'll regret it."

Inis na nilingon niya si Ethan. Higit kaninuman ay siya ang nakaaalam kung kailan ito seryoso at kung kailan ito nagbibiro. At ang tonong ginamit nito kanina lang ay sapat na para iparating sa kanyang gagawin nga nito ang sinabi nito.