Bölüm 3: Sarhoş

184 17 6
                                    

Yeni bir bölüm dahaaa :)

Edit: Düzenli bölüm yükleyemeyebilirim 8.sinif ogrencisi olarak 3 hafta sonra TEOG var ve calismam lazim. Beni anladiginizi umuyorum. Tesekkur ediyorumm :) Öpüldünüz :*

Bölüm sarkisi olarak A Great Big World Say Something'i dinlemenizi tavsiye ederim ben yazarken onu dinledim. :)

~Selin~

Uyandigimda hastane odasindaydim. Kalkmaya calisirken yanimda uyuyan Çağan'i gordum. Gözleri şişmişti ve kirmiziydi. Ama cok masum ve tatliydi. Tam uzanip elimi yanagina koyacakken kapi acildi. O ara Çağan da uyandi zaten, beni görünce ayaga kalkip elimi tuttu ve gulumsedi. Aklima takildi kim iceri girdi diye bakarken babami gordum sonra aklima annemin....hhh öldügu geldi ve hickirarak aglamaya basladim.

"Defol burdan hepsi, hersey senin sucun!! Sen planladin dimi ucagi bilerek dusurdun!! Hepsi......  Hersey...... senin sucun!! Defol git ben kendime bakabilirim. Bora da yanimda. Defol ve bir daha da benimle hicbir sekilde iletisime gecme! Ayni sekilde Borayla da!!" dedim. Tam babam agzini açacakken Çağan'a baktim anlamis gibi babami disari cikardi. Dönduğunde

"Kacalim mi? Sahile gideriz?" hic dusunmeden evet dedim. Hemen bana bir tisort ve esofman verdi. Hastahane kiyafetlerimle gidemezdim sonucta dimi. Nerden cikardigini anlamamistim ama neyse.

İyi ki arabasiyla gelmisti. Aglamaktan dolayi berbat haldeydim. Yüruseydik insanlar bana tuhaf tuhaf bakacakti. Sanki daha once uzerinde erkek tisortu altinda esofman saclari ev topuzunun evrim gecirmis hali olan ve aglamaktan yuzu sismis bir kiz gormediler. Teallam ya. Ne diyom ben ya? Tabi gormezler onlar anca bende olur. Kafayi carptim heralde.

"Selin? İyi misin? Daldin gittin, bir sey mi oldu?" 

" Yok hayir, iyiyim ben. Sordugun icin sağol " dedim ve gülümsedim. O da gülümsedi. Ve bana yine annemi hatirlatti. Onunla da sahile inerken sürekli fikrâlar anlatip gulerdik. Ve döndük başa. Sessiz aglamayi denesem de suana kadar hic basarili olamadim. O da farkeder etmez yana cekti ve beni arabadan disari cikarip sarildi. Daha fazla tutamadim. Artik bögurme asamasina kadar gelmistim. Yere dustum. O da yanima çöktu. Ve neredeyse yarim saat boyunca ben ağladim o beni yatistirmaya calisti. Sahile yaklasmistik zaten.

"Sahile kadar yürüyelim mi? Hava almam lazim. Kalbim sıkışıyor."

"Tamam sen bilirsin. İyisin dimi?"

"Evet, iyiyim. Hadi gel." dedim. Arabayi kilitledikten sonra beni kendine cekti ve sarildi. Sevildiğimi hissettim. Buna ihtiyacim vardi. Sahile cok az kalmisken aklima hemen Bora geldi. Aramaliydim da telefonum nerede diye dusunurken Çağan elime bir telefon verdi. Benimkinin bayilmadan once yere düsüp cami catlamis o da yenisini almis. Tesekkur ettikten sonra hemen Bora'yi aradim.

"Alo?"

"Alo, Bora benim Se..."

"Oh abla iyi misin? Hastane de seni bulamayinca babam polise haber verdi. Nerdesin soyle yanina geliyim."

"İyiyim ablam, gelmene gerek yok Çağan yanimda sen eve geç gelince anlatirim. Seni seviyorum."

"Bende seni seviyorum."

Sesi çok mutlu geliyordu. Demek ki babam ona soylememisti ve bu da demek oluyordu ki ona ben soyliycektim. Daha ben bile sindirememisken ona nasil soyliycektim. Ağlayamiyordum da artik, göz yaslarim tukenmisti. Sessiz sessiz hickirmaya basladim. İcimden herseyi yikip dökmek, yirtmak, parcalamak geliyordu ama Çağan bana sariliyordu ve ben kendimi daha iyi hissediyordum. Onun varligi bana iyi hissettiriyordu.

Ben bunlari düşünürken sahile ilk oturdugumuz banka gectik.

Saate baktigimda  gece 3'e geliyordu. Nasil ya biz gece boyu hastanede miydik? Herneyse bir sey farketmez her turlu su son 12 saatim bombok gibiydi. Birden karnimin orda bir agirlik hissettim. Baktigimdaysa Çağan kafasini kucağima koymustu. Elimi tuttu ve saclarina götürdu bende hemen sacini okşamaya basladim. Saclari yumusacikti.

"Selin?" sesi titremisti.

"Efendim Çağan?" kucagimdan kalkip dogruldu.

"Benimle cikar misin? İlk geldigim gun demistim benim icin ozel olduğunu hissediyorum diye hakliymisim. Benim icin cok ama cok özelsin." yapma bunu bunlarin ustune soylenecek sey mi bu hem 1 gun once ona Cenk'i anlatmisken. Neden simdi? Neden 1 ay sonra değil.

"Ben... şey....yapamam Çağan. Affet beni lütfen." dedim ve saclarini öpüp banktan kalkip eve gittim. Zaten cok yakindim.

~Çağan~

Selin gittikten bir sure sonra banktan kalkip bir bara girdim. Sigara dumani yüzunden yuzumu ekşittim. Bos bir sandalye bulup oturdum. Herkes kendi halinde takiliyordu. Barmene bira istedigimi soyledim. Birayi hic sevmezdim , aci bir tadi vardi ama bugun sarhos olmak istiyordum.

Barmen birayi onume koyunca bir kiz geldi, ben birayi icmeden o aldi. Kizi incelemeye baslayinca onun Gizem olduğunu farkettim. Ne isi vardi burada?

"Gizem?"

"Çağan? Naber ya? Ne zamandir burdasin? Sanirim senin birani aldim ama sorun değil dimi?" cok sürtükce konustu.

"Ha-Hayir sorun değil. Keyfine bak sen." zorla gulumsedim. Barmene bir bira daha soyledim. Gizem sürekli yanimda oturdu. 2 saat bana yavsamasini izledim en son kac bardak ictigimi hatirlamiyorum. Zaten en son hatirladigim sey beni öpüsuydu.

~Selin~

Çağan'i oylece birajip eve geleli 3 saat olmustu. Saat 7'ye geliyordu. Geldiğimde Bora koltukta uyumustu bende ustune örtu ortup odama ciktim. Bu olaylari unutturmasi icin son okudugum kitabi okuyacaktim ama o da annemi hatirlatiyordu. O kitabi onunla Antalya'ya tatile gittigimizde almistik. Aglamiycaktim ama burnum sizlamaya baslamisti bile. Kitap okumaktan vazgecip mp3' ümü cekmeden cikarip "Say Something" i actim. Bu sarki beni hep rahatlatirdi. Dinleyerek uyuyakalmisim.

Uyandigimda daha sadece bir saat gectigini gorup sasirdim. Oysa bana bir asir gibi gelmisti. Asaği inip bir sandivic yapip geri odama dondum telefonu elime alip Çağan'a mesaj atmayi düşündüm ama sonra vazgectim. Cenk yakin arkadasiymis. Eger o da Cenk gibiyse dogru karar vermistim ama ya degilse... Ya o insanlara gercekten deger veriyorsa. Ya o beni gercekten önemsiyorsa. Ya o gercekten beni seviyorsa ve gercekten benim icin iyi biriyse? Bu sekilde isin icinden cikamadim. Ama kalbim mantigimi ezip gecti ve ben kulagimda telefon Çağan'i ararken buldum kendimi. Tam kapatacakken telefonda Gizem'in sesini duydum emin olmak icin iyice dinledim.

"Alo? Hey kimse var mi?" arkadan bir ses daha geldi. "Niye telefonumu aciyorsun ver sunu bana!!" bu  bu Çağan'in sesiydi.

"Alo? Alo Selin özür dilerim. Selin cevap ver!"

"Allah belani versin Çağan!! Senin farkli oldugunu dusunmustum! Allah belani versin! Tam sana gore birini bulmussun. Bir SÜRTÜĞÜ!!" dedim cevap vermesini beklemeden telefonu kapatim camdan asagi attim. Lanet olsun ben onun Cenk'ten farkli oldugunu dusunmustum. Neden? Neden simdi? Allah bin türlü belasini versin onun! Geberesice!

~Çağan~

Selin aramisti ve Gizem sürtüğü telefonu acmisti. Gerizekaliyim ben Gizemle birlikteydim ve o beni aramisti. Lanet olsun! Bir daha asla yüzüme bakmiycakti.

Bir bölüm daha bitti. Aslinda bu bölüm cumaya gelicekti. Ama isim olmadigi icin yazdim. Umarim begenirsiniz. Bir vote ve bir yorum yazmak 30 saniyenizi alir diyerek hatirlatma yapiyorum. Tesekkur ediyorumm :)

Sana İhtiyacim Var...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin