MY player

34ο κεφαλαιο

Τα βλαμμένα γελάνε ακόμα..

Πέφτω πάνω σε κάτι σκληρό...

Σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω τον Μιχάλη να μου χαμογελάει..

"Γειαααα!"λέω και τον αγκαλιαζω..

"Τι κάνεις μωρό μου?"λέει

"Καλά εσύ?"λέω χαμογελαστα

"Καλααα"λέει χαλαρά

"Που πήγαινες?"με ρωτάει

"Εμ..κυλικείο!"απαντάω χαλαρα

"Πάμε μαζί!"λέει και αρχίζουμε να περπατάμε..

Φτάνουμε στο κυλικείο..

"Μια ζεστή σοκολατα,γλυκιά!"λέω

"Δύο!"διορθώνει ο Μιχάλης

Χαμογελάω...

Μετά από λίγο ο κύριος στο κυλικείο μας δίνει της σοκολάτες..

"Ευχαριστούμε!"λέμε ταυτόχρονα

"Θες να κάτσεις μαζί μου ή θα πας πάλι στον Άλεξ?"ρωτάει

"Εμ..πάμε να κάτσουμε μαζί!"λέω και χαμογελάει

Πάμε και καθόμαστε σε ένα παγκάκι..

"Καλα περνάς με τον Άλεξ?"ρωτάει φανερά στεναχωρημένος..

"Τι έπαθες τώρα ρε τζουτζουκο μου?"τον ρωτάω γλυκά

"Απλα με έχεις ξεχάσει ρε Μάρα...Δεν είμαστε όπως παλιά!Παλιά είμασταν αχώριστοι και τώρα είσαι συνέχεια με τον Άλεξ!Εγώ ποτέ δεν θα σε παρατούσα για ένα κορίτσι!Σ'αγαπαω γαμωτο!"λέει

"Και εγώ σ'αγαπω!Συγνωμη!Θα γίνουνε όπως παλιά Μιχάλη!Στο υπόσχομαι!"λέω και τον αγκαλιαζω σφυχτα..

"Σ'αγαπω Μάρα!"λέει ενώ δεν με αφήνει από την αγκαλιά του

"Και εγώ σαγαπω!"λέω

*Συγγραφέας!*(είναι όλο φιλικό!Μην περνετε αέρα αναγνώστες!)

{•••}

Οι ώρες περνάνε γρήγορα και φτάνει η ώρα να φύγουμε..

"Θα έρθεις σπίτι?"με ρωτάει ο Μιχάλης

"Ναι,αλλά θα πάω πρώτα στον Άλεξ γιατί συμπεριφερόταν περίεργα από το πρωί που μας είδε μαζί και μετά θα έρθω εντάξει?"λέω ηρεμα

"Ναι!"λέει ο Μιχάλης

Φεύγω από το σχολείο και αρχιζω να περπαταω...

Ο Άλεξ έφυγε χωρίς να μου πει τίποτα...

{•••}

Φτάνω στο σπίτι του και ανοίγω με τα κλειδιά που μου είχε δώσει..