I'm Sorry Mom

160 4 0
                                    

Author's Note:  Sa mga readers.. short story lamang po ito.. kung may kaparehong pangalan ng character ko o pareho man ng pamagat.. sinisigurado ko pong hindi ako nanggaya at sariling akda ko po ito. Ito po ay base lamang sa aking imahinasyon. Salamat po sa tumangkilik at nagbasa.

-------------------------------------------------------------------

Haaaaaaaaaaayyyyyyyyyyy!!!!!!!! buhay nga naman!!!! bakit ba ang malas malas ko?? alam nyo yun?? naiinis na ko sa buhay ko!! arrrrgghhh!!

Andaming kamalasan sa buhay ko!! pero may isang malas ang hindi matanggal-tanggal yung bang habang buhay ng nakadikit sayo?? ewan naku!! kainis.. ewan ko ba kung bakit nagkaron pa ko ng isang tulad niya!! wala namang silbi!! buti pa ang daddy ang daming pakinabang!! pero ang nanay ko?? PSH!! ASA!! 

Simula pa nung pinanganak yan di na yan nagkasilbi sa mundo eh..!! haixt!! nga naman oh! oh!

Mayaman kame.. oo may-ari ng kompanya ang pamilya namin.. pero ngayon ang nagpapatakbo non ay ang mommy ko. ewan ko nga eh kung siya pa!! wala naman siyang silbi.. isang PIPE?! kelan pa nagkaron ng silbi sa mundo yun??

I'm 3rd year college, at wala na kong tatay.. daddy's girl ako nung nabubuhay pa ang daddy.. pero simula nung nawala siya at natira nalang ang nanay ko?? wala na kong paki sa buhay ko!! ewan ko nga kung bakit si daddy pa ang kinuha imbis na ang mommy ko eh.. samantalang mas may silbi naman ang tatay ko diba??

Namatay siya nun sa car accident.. kasama niya dun sa mommy pero malas na nakaligtas ang nanay ko imbis na ang tatay ko..

Halos araw-araw akong nagtitiis sa nanay ko.. lagi siyang sumisenyas na hindi ko naman maintindihan!! great right? binigyan ako ng nanay na wala namang alam kundi magsign ng mag sign.. nakakairita yun araw-araw nalang ganun siya sakin.. 

Ngayon papauwi na ko sa bahay namin.. gabi na din mga 11 pm na.. gumimik pa kasi kami ng barkada ko. kung pwede nga lang wag na kong umuwi eh.. tsss.. makikita ko lang nanay kong sumisenyas ng kung ano-anong di ko naman maintindihan..

Pagbukas ko ng pinto nandun siya sa sofa natutulog.. psh naghintay nanaman.. kala mo naman may maiitulong sakin eh!! tsss

Nagising siya lumapit agad sakin.. akmang yayakapin niya ko pero umiwas agad ako.. para namang nawala ako ng sampung taon!!

"may pagkain??"  pipe lang siya pero nakakarinig naman yan kahit papano.. ay nako kung bingi pa yan ewan ko nalang!! kaya kinakausap ko kahit alam kong signs lang ang matatanggap ko.

Tinuro naman niya yung kitchen.. siguro meron naman .. pumunta nalang ako dun at kumain.. yung mga maids siguro tulog na.. di na din ako nagpahain kay mom psh!

Sinundan naman niya ko hanggang sa dining table tapos pinanood niya lang ako..

"pwede ba? hindi ako tv. stop staring!! it's irritating"  bulyaw ko sa kanya.. nakakairita na eh.. kala mo naman isang taon akong di nakakain!!

Di ko nalang siya inintindi at tinapos ko na yung pagkain ko.. then umakyat na ko nag halfbath at natulog na..

Maya-maya naramdaman ko nalang na may dumampi sa noo ko.. ewan naku!! pagod na ko at ayoko ng dumilat gusto ko na magpahinga..

---

Kinabukasan same routine lang.. naghanda para sa school.. tapos bumaba na ko.. walang kakulay-kulay ang bahay namin.. malaki nga kami lang naman ang tao.. buti pa nung nandito ang dad.. hindi sana ganto ang bahay kasama ang pipe.. psh!!

Nadatnan ko ang mommy kumakain habang nagsusulat.. ganyan naman yan parati eh minsan naman sa study room siya nagsusulat.. ewan ko diyan.. praning yan eh!! tinignan ko lang naman siya eh.. tapos ngumiti naman siya sakin.. me? as the same i gave her a cold feeling.. tsss.. di naman bagay magbigay ng sweet looks at feelings sa kanya. 

I'm Sorry MomTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon