Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Bir yanımda Sinan diyer yanımda Hızır Yanlarında da çocuklarım vardı sadece biz başka kimse yoktu.
Benim uyandığımı görünce sinan konuşmaya başladı.
Sinan: Annem iyimisin
Hemen elimi çektim çünkü inanmıyorum benim oğlum öldü bunun başka bir açıklaması yok.
Meryem: Köftem gel bakıyım yanıma, Hızır bebeğim nasıl
Hızır: Annesi gibi çok inatçı çok iyi merak etme.
Sinan yanımdan kalktı yanıma Ömer oturdu.
Ömer: Annem nasıl oldun
Meryem: İyiyim köftem
Hızır: Lan oğlum bilmezmisin anan çok inatçıdır.
Zeynep: Ya baba ne diyosun öyle üzme annemi
Hızır: e iyi be
Hızır: Sinan biraz konuşalım mı
Sinan: Konuşalım baba
Hızır dan
Sinan'la beraber dışarı çıktık bir bank ın üstüne oturduk.
Sinan: Baba anlatıcam ama annem böyle yaptıkça ben ölüyorum.
Hızır: Oğlum 17 yıl sonra geliyosun ve ben geldim diyosun. Kimsin sen Sinan
Sinan: Ben Tahsin Acar ın üvey oğluyum bunu da ben dört ay öncesine kadar bilmiyodum annem Leyla acar 4 ay önce öldü. Bana da bir mektup bıraktı orda yazanlara göre ben onların çocuğu değilim. Al baba oku ha inanmassan gel dna testi
yaptıralım ben herşeye hazırım.
Bana bir mektup verdi bende okumaya başladım.
Mehmedim;
Belki bu sana son diyişim ben gidiyorum oğlum. Sonsuzluğa gidiyorum, sakın ağlama arkamdan çünkü ben senin gözyaşlarını haketmedim oğlum. Sana söylicem şeyden sonra benden nefret ediceksin belki ama şunu bil ben seni hep sevdim oğlum. Mehmet sen benim oğlum değilsin, senin adın Mehmet değil. Oğlum sen Sinan ÇAKIRBEYLİSİN baban Tahsin değil Hızır, anan ben değilim Meryem bul onları biliyomusun bide iki kardeşin var. Bunları yüzüne söyliyemezdim gücüm yetmezdi sen şimdi diyosun ki niye ayırdınız beni gerçek anamdan Cıa oğlum bunlar yüzünden onlar istediler Tahsin yaptı. AFFET BENİ OĞLUM.
Nasıl Sinan gerçekten bizim mi oğlumuz ama bu olamaz ben onu kendi ellerimle toprağa verdim bu olamaz ne yapıcam ben.
Sinan: Baba
Hızır: Ben gidiyorum Meryem ile konuşucam. Sen şimdi git
Sinan: Tamam baba
Meryemin yanınq gittim.Kapıyı çalıp içeri girdim.
Hızır: Reis gelebilirmiyim.
Meryem: Gel çakır
Hızır: Çocuklar hadi bakıyım beni ananızla baş başa bıralın bakıyım.
Ömer: Ben bir yere gitmiyorum Çakırbeyli istiyosa ablam gidebilir.
Hızır: Ömer hadi
Zeynep: Ablacım hadi biz gidelim.
Meryem: Hadi köftem
Ömer: Anne
Zeynep: Hadi dedim
Ömer: Tamam be tamam.
Onlar beraber çıktılar bende onun ynına gittim.
Hızır: Kadınım-
Meryem: Hızır sen konuşmadan ben konuşuyum ben gidicem ama senden değil, uzağa da değil trapzona kafamı toplayıp gelicem.
Hızır: Ne! Meryem ne diyosun sen ben seni nasıl gitmene izin veriyim he nasıl!
Meryem: Çakır anla beni ben iki evladımı kaybettim diye bilirkenn biri 17 yıl sonra çıkıp geliyo ben geldim diye Hızır Sinan benim oğlum değil! Benim oğlum öldü! Duydun mu beni öldü!
Hızır: Ölmedi lan ölmedi duydun mu ölmedi! YAŞIYO! Ben sıkıldım seni bırakmaktan anladın mı? Korkuyorum Meryem sana bir şey olucak diye ödüm kopuyo ama sen daha nediyosun ben gidicem! Git Meryem git! Duydun mu beni git ama bu sefer bende gidiyorum hadi bakalım hoşçakal sevdiğim.
Meryemin yanından hızlıca çıktım arabaya atlayıp uçuruma g!eldim. Hemen ilyası aradım.
Hızır: İlyas nerdesin?
İlyas: Esra ile birlikteyim abi
Hızır: Ben gidiyorum Meryem hastaneden al ondan sonra akşama karadenize bir bilet alıp onu Meryeme ver.
İlyas: Abim ne diyosun sen
Hızır: Duydun İlyas ben gidiyorum yengen gidiyo bundan sonra ne ben varım ne o bu ailenin başı sensin İlyas.
İlyas: Abi ne diyon sen! Ne gitmesi
Hızır: Galeriye gel İlyas orda konuşuruz.
Telefonu kapattım aonra uçurumdan denizi seyretmeye başladım.
İlyas' dan
Abimin dediklerinden sonra kafam çok bulandı ne yapıcağımı şaşırdım ne demek gitmek onlar giderse ne yaparız biz yine kendilerini düşündüler bizi zeyneple ömeri düşünmek yerine kendilerini seçtiler esra bana ne oldu dermişcesine bakıyo du.
Esra: İlyas........
İlyas: Abim gidiyo yengem gidiyo Esra
Esra: Ne dediğinin farkında mısın se
İlyas: Farkındayım Esra gidiyolarmış hemde beraber değil.
Esra: Nasıl ya nasıl beraber değil
İlyas: Bildiğin beraber değil yengem karadenize abim bilmiyorum.
Esra: İlyas.......
İlyas: He güzelim
Esra: Biz Meryem ablagil gibi olmıcaz dimi
İlyas: Ne ben abim olucaz ne sen yengem anladın.
Esra: Anladım.
Hemen evden çıkıp galeriye geldim.
Meryem' den
Hastaneden çıkıp çocuklarla beraber eve geldim. Şu an oda da kendi eşyalarımı ve Hızırınkileri hazırladım sonra İlyas' ı aradım.
Meryem: İlyas
İlyas: Söyle yenge
Meryem: Nerdesin
İlyas: Yoldayım abimin yanına gidiyorum.
Meryem: İlyas iki tane bir şey isticem
İlyas: İste yenge
Meryem: Bir abini galeriden çıkarma
İlyas: Ne! Nasıl yapıyım ben!
Meryem: Yap işte İlyas bi diğeri de akşama beş tane uçak bileti
İlyas: Nereye
Meryem: Fransaya
İlyas: Tamam yenge
#AKŞAM ÇAKIRBEYLİ EVİ#
Yazar' dan
Hızır eve gelmiştir Meryemle birlikte odadasır.
Meryem: Hızır....
Hızır: He Meryem ne diyosun
Meryem: Ne zan gidiceksin
Hızır: Sen gidince
Meryem: O zmn gitmiyosun
Hızır: Ne! Ne gitmemesi
Meryem: Sen tek gitmiyosun altımız gidiyoruz
Hızır: Altımız derken
Meryem: Sen, ben, Sinan, Zeynep, Ömer ve bebeğimiz.
Hızır: Nasıl yani
Meryem: Olaylardan kaçmak yerine böyle bir yöntem buldum.
Hızır: Ama Sinan
Meryem: Biz onu hallettik
Hızır: Sen ne biçim bir kadınsın be Meryem
Meryem: Nasıl bir kadınmışım
Hızır: Çok güzel ve ben bu kadını çok seviyorum.
Meryem: Bu kadında seni çok seviyor.
