DELİBAL (ALSEL)

44.BÖLÜM

Ben Öyle Birini Sevdim Ki

Balı Ve Zehiri Vardı

Kirpiğine Düştüğüm Gün

Ölümüm Başladı...

Ali arabayı park edip selini kucağına aldı ve eve taşımaya başladı çünkü biraz fazla kaçırmıştı. Selini kendine yaslayıp kapıyı açmaya çalışırken kapının kendiliğinden açıldığını gördü

Duru:Abi...
Ali:İyi merak etme sadece biraz fazla kaçırdı:)

Duru:Anladım:) O zaman yardım ediyim

***

Selin sabah uyanıp üzerini değiştirdi ve aşağı indi mutfaktan sesler geliyordu.

Ali ikizler ve Duru birlikte oturmuş kahvaltı ediyorlardı yanlarına gidip oturdu.

Selin:Günaydın:)
Ali:Günaydın güzelim:)
Duru:Çay koyuyorum:)

Selin çatlayan başını hatırlayıp kafasını olumsuz anlamda salladı ve ağzına bi tane salatalık attı.

Selin:Sen bana kahve yaparmısın?
Duru:Olur
Ali:Başın mı ağrıyo?
Selin:Alışkın değilim ama iyiyim merak etme
Ali::)

Onlar kahvaltı etmeye devam ederken kapının çalındığını duydu ama bu kapı çalma biraz alacaklıya kaçıyordu Ali ilk önce seline ondan sonra ise kardeşi ve ikizlerine baktı

Ali:Siz burda bekleyin ben bakarım
Selin: dikkat et!

Ali hızla mutfaktan çıkıp kapıya yöneldi ve açtı gelen kişiyi görünce yüzündeki şaşkınlığı atamıyordu. Tatilde olmaları gerekmiyormu?

Ali:Güneş hanım?
Güneş:Ali konuşmamız gereken şeyler var
Ali:Ne gibi?

Güneş derin bir nefes aldı ve bahçedeki mobilyalardan birine oturdu. güneş kötü görünüyordu ayrıca babası nerdeydi güneş hanım derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı

Güneş:İki gün önce halukla tatile gittiğimizde herşey yolundaydı ama ne olduysa dün gece oldu

Ali devam et der gibi ona bakmaya devam etti...

Güneş:gece uyurken bi telefon geldi terasa çıkıp konuşmaya başladı. Konuşması bi anda bağırışlara dönüştü. İçeri girdi hiçbir şey olmamış gibi yanıma gelip bana sarıldı uyuduk

Ali:evet
Güneş:Sabah kalktığımda yanımda değildi her yere baktım ama yoktu eve geri dönmüş olacağını düşündüm ki dönmüşte üzerini değiştirip çıkmış melek hanım söyledi.

Ali:Belki iş ile ilgili bişey oldu biliyorsunuz ki babam işinde çok hırslı biri

Güneş olumsuz anlamda kafasını salladı ve ağlamaya başladı
Güneş:B_bu öyle bi şey d_değil çok sinirliydi haddinden fazla.

Ali:Aradınız mı?
Güneş:Hemde kaç kere
Ali:Tamam siz bi süre bizde kalın ben savaşa haber veririyim

Güneş:Haberleri var gelirler birazdan
Ali:Gelin içeri geçelim

***
Savaş Emre ve Ali mutfakta oturmuş konuşmaya başlamışlardı.

Emre:Haluk abinin bu şekilde ortadan kaybolması bana pek hayra alamet gelmedi kardeşim

Ali:Banada ama babam asla yapmaz başka bi açıklaması olmalı.
Savaş:Ben emniyet müdürü ile konuştum zaten dayımı tanıyor işlemleri hızlandırıp aramaya devam ediyorlar

Ali:Halam nerden biliyo?
Savaş:Sabah nazlıyı aramış berkle merti özlemiş dayımı sordu güneş hanımda beni arayıp durumu anlatınca halamada anlattık. İlk uçakla İstanbula geliyorum dedi.

Ali:Et ile tırnak birbirinden ayrılır mı?
Emre:Vay be biz bi balayına gittik neler olmuş
Selin:Ali...
Ali:Canım iyimisin?
Selin:Annem çok ağlıyor Ali...

Ali:Korkuyor... Aynı bizim gibi
Selin:allahım bulunsun artık
Ali:Bulucam sevgilin merk etme. Kelebeğimle aslanım napıyo?
Selin:Mert ve berkle oynuyorlar Uzayın odasında.
Ali:Tamam çocuklara bişey çaktırmayın
Selin:Tamam... Ali?

Ali:Hı?
Selin:Haluk abinin bir düşmanı olabilir mi?

Ali iyice düşündü ve bulmaya çalıştı belki onunla uğraşmak isteyen birileri vardı en büyük zaafının kendisi olduğunu bildiği biri babasını alıkoymuş olabilirdi...

Ama bunu yapan kim olabilir?