Beni De Sev!(Ulaşılmaz Serisi1)

1.BÖLÜM( Yabancı)

Bölüm şarkısı
Selda Bağcan- Düşen hep yerdemi kalır

______________

Oradaydı!

Bembeyaz çiçeklerin arasına, vücudunu saran beyaz elbisesinin içinde bir melekti adeta. Belinden sarkan altın sarısı saçları, güçlü esen rüzgarın şiddetiyle savruluyordu.

Varlığımı hissetmiş bembeyaz gülerin arasında ki melek, omzunun üzerinden bana bakmış, sonra bütün bedeni görüş alanıma girmişti. İlgi odağımı ilk iri parlak masmavi gözler girmiş,ardından küçük burun, kalın soluk pembe dudakların arasında ki tebessüm ve bembeyaz elbisesinin belden aşağısında ki kan.

Kan!

Benim annem kanıyordu!

Koştum.

Tek bir nefese muhtaç olacağıma bile bile, ciğerlerimde ki havayı tüketene dek koştum. Her koşuşumda ayağımın altında ki dikenlerin sivri ucunun derime girip çıkışını hissediyordum. Yılmadım. Bir kaç kesik annemin kanadığı kadar acıtmazdı içimi.

'Anne' dedi kalbimin kırılan parçalarının arasında çıkan ses. Kırılan parçalar her yere dağılmış ve kesiklerden akan kan damlaları annemin kanadığı kadar kanatıyordu beni.

Aynı ses defalarca kez tekrar etti:  'Anne'

Bu bir seslenişten çok, öksüz kalmış küçük çocuğun yalvarışıydı. Kokusuna her daim hasret kaldığı, sesine muhtaç  küçük bir kız çocuğunun sesiydi.

Ayağına batan dikenleri umursamadan koştu içimde ki küçük çocuk. Gözlerinden akan yaşlar yarasına tuz basarcasına canını yakıyordu. Her adımında dilinden eksik etmediği 'Anne' kelimesi dökülüyordu.

Koştu. Koştum. Annemin canı yandığını düşündükçe daha çok koştum. Ta ki annemin gözlerinde ki nefreti görene kadar. Dudakların da ki tebessüm yerinde seler esiyordu.

"Katil! Katilsin sen! Benim katilim!"

İçimde kıyamet koptu. Gök delindi. Toprak bölündü ve Dünya kara deliğin içinde kayboldu.

Zaman durdu benim için. Akrep ve yelkovan ters köşe yapmış, ilerlemekten vazgeçmişti. Hissizleşmiştim adeta. Annemin bir kere bile duymadığım sesi beynimin içinde yankılanıyor, beni soktuğu kılıfsa canımı yakıyordu.

Bacaklarım tüm işlevini kaybetmiş gibi bir anda yere yığıldım. Dizlerime giren dikenlerin acısını umursamayacak kadar acımıştı içim. Annemin sesi defalarca kez tekrar etti.

"Katil, katil, katil..."

Elerimde ki kanı umursamadan kulaklarımı kapatıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Annem nefret dolu bakışlarıyla karşımda duruyor ve acı çekişimi zevkle izliyordu.

"Hayır!" Diye bağırdım. Sesim hayal kırıklıklarını ve çağresizliğini tüm çıplaklığıyla sergiliyordu. Defalarca kez aynı kelime döküldü ağzımdan. Kendimi delirmiş gibiydim adeta. Annemin her taraftan yankılanan sesini işitikce aldığım nefesin ciğerlerime yetmediğini ve beni yavaş yavaş öldürdüğünü hissediyordum.