How to be a Black

Hoofdstuk vijf: Het gesprek met de Sorteerhoed

Yo mensen! Let niet op dat gedoe met dat standbeeld maar dat was eventjes voor @Ezziedoll. HA ROMANS! HERMES! HA! sorry :D Veel leesplezier! 

Hoofdstuk vijf: Het gesprek met de Sorteerhoed

Ik stond aan het bureau van Professor McGonagall*. Ze keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan en het liefst was ik weggegaan maar ze was nou eenmaal het hoofd van Gryffindor House.

‘Wat is er, Black?’ Vroeg ze met haar meest strenge stem. Ik wist nu al dat ik haar niet mocht.

‘Ik wil graag met Professor Dumbledore praten.’

Haar wenkbrauwen gingen nog verder omhoog, als dat al mogelijk was. Haar gleed een stukje van haar neus en snel schoof ze hem weer omhoog.

‘Als het om het incident met je ouders gaat…’

‘Toch wil ik hem spreken. Alstublieft professor!’ Ik vroeg het zo smekend mogelijk en met een zucht gaf ze toe.

‘Na de les zal ik je naar zijn kantoor brengen.’

‘Dank u wel professor!’ Zei ik opgelucht en zelfs een beetje vrolijk liep ik terug naar mijn tafel.

De draaiende trap maakte me een beetje duizelig en misselijk. Ik had het niet zo op draaien, ik voelde me er nooit echt goed bij en ik was dus blij dat we eindelijk boven kwamen. Vanaf hier liet Professor McGonagall me alleen met de waarschuwing dat ik niets mocht aanraken zonder toestemming van Professor Dumbledore. Ik knikte maar bedacht me dat het toch niets zou uitmaken als het House Points** ging kosten want ik werd toch overgeplaatst naar Slytherin.

Ik liep het ronde kantoor van Professor Dumbledore in en meteen werd mijn adem weggenomen. Het was het interessantste kantoor dat ik ooit had gezien. Overal stonden apparaten en objecten die ik nog nooit gezien had. Sommigen mooi, andere angstaanjagend of fascinerend. Vol bewondering liep ik naar het borstbeeld van wat waarschijnlijk een Romeinse god was. Ik keek hem even aan en streelde met mijn hand over de wang.

Ik schrok me dood toen hij opeens zijn hoofd wegdraaide en me kwaad aankeek. ‘Indringers!’ Riep hij en bang keek ik om me heen. ‘Stil! Stil!’ Zei ik tegen het standbeeld maar hij bleef maar schreeuwen. Ik legde mijn hand op zijn mond zodat hij niet meer kon praten maar opeens voelde ik iets wat een stenen tong moest zijn.

‘Ieuw!’ Schreeuwde ik en snel deed ik een stap achteruit maar ik botste tegen iemand aan. Ik draaide me om en keek recht in het glimlachende gezicht van Professor Dumbledore.

Ik sloeg een hand voor mijn mond maar bedacht me net te laat dat het standbeeld daaraan gelikt had. ‘Het spijt me professor…’ Mompelde ik.

Hij glimlachte en keek even naar het standbeeld. ‘Mercurius is heel handig om je huis mee te beschermen. Eerst schreeuwde hij al toen er een vlieg door de kamer vloog maar nu hij wat ouder is wordt hij wat beschaafder en wijzer en hij schreeuwt nu alleen nog maar als mensen hem aanraken. Het is best wel ironisch eigenlijk, de god van de Dieven die een kamer tegen inbrekers beschermd.’

Ik wist niet wat ik moest zeggen dus keek ik maar even naar het standbeeld. Deze keek weer even neutraal als eerst.

‘Maar vertel me waarom je gekomen bent. Oh wacht, laten we eerst gaan zitten.’ Professor Dumbledor wees op een bureau en ik ging op een comfortabele stoel zitten. Hij keek me verwachtingsvol aan en ik voelde hoe ik rood werd.

‘Ik eh… De eh… Nou kijk, ik…’ Ik kon niet uit mijn woorden komen en Professor Dumbledore keek me vriendelijk aan.

‘Je denkt dat de Sorteerhoed je verkeerd ingedeeld heeft en je ouders denken dat ook.’

Ik knikte dankbaar en Professor Dumbledore stond op. Hij liep naar een grote kast en pakte iets wat daarop lag. Het was de Sorteerhoed.

‘Zullen we het dan nog maar een keertje aan hem vragen?’

Weer knikte ik en hij gaf me de Sorteerhoed. Met iets wat schuldgevoel moest zijn keek ik even naar de hoed. Wacht, waarom had ik schuldgevoel?! Blacks hadden nooit schuldgevoel, behalve wanneer ze iets doen dat een schande is voor hun familie! Snel zette ik de gedachte uit mijn hoofd en zette ik de Sorteerhoed er juist op.

Aaah… Jij weer.

Eh ja… Sorry Sorteerhoed.

Hmm… Dat was niet prettig, die koude vloer.

Het spijt me! Eh ik bedoel, net goed! Dat was wat je verdiende. Had je me maar niet in Gryffindor moeten plaatsen.

Nog steeds even overtuigd van je standpunt? Typisch Slytherin in ieder geval.

Waarom plaats je me daar dan niet in?!

Omdat je dat niet bent.

Je hebt het fout! Heel mijn familie zit in Slytherin! Ze zullen me onterven!

Dus is dat de reden dat je in Slytherin wil?

Ja! Eh nee… Jawel! Nou ja… Wat had die hoed? Waarom stelde hij zulke moeilijke vragen? Natuurlijk wou ik in Slytherin.

Maar waarom dan? Noem me één goede reden behalve dan dat je anders onterfd wordt.

Hier moest ik even over nadenken. Eigenlijk kon ik helemaal niets bedenken. Al heel mijn leven was ik ervan overtuigd dat ik in Slytherin zou komen maar nu ging die Sorteerhoed moeilijk lopen doen!

Zie je wel! Je hebt er geen enkele reden voor behalve dan dat het is wat je al vanaf jonge leeftijd verteld is.

Heb jij dan wel een goede reden?

Ja, meer zelfs. Je bent dapper-

Ha! Ik dapper?

Je hebt mij op de grond gegooid. Niemand gooit mij op de grond. Dat was zeer onnadenkend van je, ook een eigenschap van Gryffindors. Dan heb je natuurlijk nog het pure hart.

Puur hart? Ja ik ben volbloed, maar puur hart? Tsss… Tuurlijk!

Je voelde je schuldig omdat je mij op de grond had gegooid.

Ik? Schuldig voelen?!

Geef het maar toe. Ik ben de Sorteerhoed, ik ken ieders gedachtes en gevoelens. Ook ben je ridderlijk, al heb je het zelf nog niet ontdekt.

Ongelovig luisterde ik naar wat de Sorteerhoed zei (of dacht). Waarom moest ik dan zo zijn? Waarom mocht ik niet gewoon een doorsnee Black zijn?

Je kan je aard niet veranderen Aurora. Je bent zoals je bent en dat moet je accepteren. Je aard is goed en dat is iets om trots op te zijn. Trotser dan op je pure bloed.

Tsss… Partijdige hoed! Hij was zelf van Godric Gryffindor, logisch dat hij zo over Gryffindor dacht.

Ik ben niet partijdig. Ik ben de Sorteerhoed. Ik sorteer al vanaf het begin van Hogwarts de leerlingen en ik heb nog nooit een fout gemaakt, zo ook nu niet. In het verleden zijn er mensen geweest die dat dachten en zo zal dat ook in de toekomst zijn, maar ik maak geen fouten. Nooit.

En met die woorden zweeg de Sorteerhoed in mijn hoofd. Het was niet eerlijk, ik had altijd al gewoon een Black willen zijn. Professor Dumbledore keek me ernstig aan en ik zette de hoed op tafel.

‘Ben je tevreden?’

‘Ik weet het niet…’ Bekende ik. Het was gewoon zo lastig. Mijn ouders, Sirius Black en nu dat gedoe met die Sorteerhoed.

‘Geloof me Aurora, de Sorteerhoed weet wat het beste voor je is.’

Hoe kon dat nou zo zijn? Ik zou worden onterfd!

‘Ik zal een brief naar je ouders schrijven om het uit te leggen.’

Ik knikte dankbaar, stond op en liep het kantoor uit, nog steeds denkend aan wat de Sorteerhoed had gezegd.

*Professor Anderling