10

4.9K 152 22
                                    

Arkadașlar ben artık kahramanların ağzından yazmaya karar verdim inșallah beğenirsiniz 😇 biraz kısa oldu ama iyi yerde bitirdim diye düșündüm iyi okumalar
⏺️💫ERTESI GÜN 💫⏺️

GÖKHAN
1 sene sonra(yıl bașı kutlaması)

Annemin torun istemesi hayatı çok șașırmıștı aslında șașılacak bir șey yoktu bende istemiyo değildim hani meleğime benzeyen bir kızımız olsun bana benzeyen bir oğlumuz olsun hayatı bu konuda ikna etmem gerek sanırım her neyse.

Ben balonları șișirirken meleğim de misafirlerimiz için yemekleri hazırlıyordu.

Hayat

"Gökhan balonları șișirdin mi?"

Gökhan

"Az kaldı meleğim"

Hayat

"Hızlı ol Misafirler gelicek"

Gökhan

"Tamam hızlı olurum"

Dedim ve hızlı bir șekilde üfleyerek șișirdim. Hayat da salonda ki masaya tabakları koyup yemekleri getiriyordu.

Balonları șișirip etrafa dağıttım yıl bașı ağacını hazır süslü aldığımız için ișimiz kolaylașmıștı.

Yıl bașından sonra șirketin bașına ben geçecektim.

Hayatın da benim yanımda çalıșması için onunla bu konuyu konușmam gerek. Eminim ki kabul eder.

Kapı zili çaldı,
Gökhan

"Ben bakarim!"

Hayat

"Buyurun hoș geldiniz"

Deyip teker teker el sıkıștık.

Misafirler dediğim benim kuzenim ece, murat ve onun arkadașı arda.

Ece

"Vayy kuzen evine bayıldım"

Murat

"Aynen baya güzelmiș"

Arda

"Valla ben çok açım"

Ece

"Arda!"

Arda sessizce 'ne' dedi bende hafiften tebessüm edip.

"Hayat yemek hazır mı meleğim?"

Hayat elinde ki tepsiyle masaya doğru geldi sanırım sıcaktı aceleyle geldi.

Ece

"Ay baya sıcak ve lezzetli görünüyor"

Herkes tabaklarını meleğime uzattı yemeye bașladı bende televizyonu açtım yıl bașına özel programlara baktım.

Saat 23:30 du daha yapacağımız eğlenceli șeyler vardı bunların hepsini meleğimle ben planlamıștım.

Hayatla ece sohbet ederken bizde erkeklerle maç muhabbeti yapıyorduk.

Ece ve hayat da eski günlerinden bahsediyordu. Nasıl yașadığını?
Nasıl dimdik ayakta durabildiğini.

Hayat çok güçlü bir kızdı bunu ilk bakıșta anlamıștım. Annem bana beni evlendireceğini söylediğinde ilk baștan 'kesinlikle böyle bir şey istemiyorum' demiștim.

Çünkü ben nesrini hala unutamamıștım. Onun öldüğüne inanamamistim.

Șimdi kalbimde sadece hayat vardı nesrin benim için eskide kalmıștı.

Hayat

"iște böyle ece, benim için çok zor ve üzücü bir hayattı șimdi ise çok güzel bir hayatım var"

"Bundan sonra canını sıkma rahatsin benim kuzeni de seviyorsun yakında yeğenimde olur mutlu mesut yașarsınız"

"inșallah,ama ben bebek konusunu düșünmek istiyorum aslında...."

"Neden?"

"Aslında gökhan da istiyor benimle bu konuyu bir kaç kere konuștu bende isterim ama ne biliyim"

"Bence fazla düșünmene gerek yok bir bebeginiz olsa daha da mutlu olursunuz anne olmak her genç kadının hakkı."

Biraz düșünüp gökhana baktım.

"Sanırım bir bebeğimiz olsa gökhan da mutlu olucak bende gökhanla konușucam."

"Hah iște böyle bende bir an önce hala olmak istiyorum" diyerek güldü.

Murat

"Kızlar hadi gelin geri sayım olucak birazdan!"

Ece

"Tamam geliyoruz!"

Eceyle birlikte salona geçtik ben gökhanın yanına ece de muratın yanına geçti.

Cidden çocuk istiyormuydum bilmiyorum ama sanırım bu ișe gökhan da sevinecek.

Programda geri sayım bașlayınca herkez ayağa kalktı bende dahil.

Hayat, gökhan, ece, murat, arda

"10,9,8,7,6,5,4,3,2.....1,0 mutlu yılllaaar!" deyip herkez birbirine sarıldı.

Gökhan bana dönüp gözlerimin içine baktı.

"Mutlu yillar meleğim" deyip anlımı öptü. Bende tekrar ona sarılıp.

"Seninde așkım"

Arda

"Vayy așıklara bak bee! Ah ah benim de olsa keșke nerdee beni sevecek biri"

Herkez gülmeye bașladığında arda da bize bakıp gülmeye bașladı.

Saat 12:00 olduğu için herkez evine dağıldı.
Gökhanla ben sofrayı topladık ve salona geçtik.

Hayat, gökhan

"Sana birşey söylemem gerek!"

Ikimiz de aynı anda söylediğimiz için birbirimize bakıp gülmeye bașladık.

Gökhan

"Sen söyle meleğim"

Hayat

"Iii șey ben evliliğimizin daha mutlu olması için...... Bebeğimizin olmasını istiyorum."

Gökhan

"Gerçekten mi?!"

Hayat

"Evet" deyip gülümsedim.

Gökhan

"O zaman neyi bekliyoruz gel buraya!"

ACIMASIZ (Zoraki Evlilik)#wattsy 2017 [ara Verildi] Where stories live. Discover now