A Love To Remember

Chapter 58: Chiara

Chiara

Binuksan ko ang bintana ng sasakyan at dinama ang malamig na simoy ng hangin, I smiled. Somehow, this made me feel better. Napakasarap sa pakiramdam.

"Okay ka lang ba d'yan Ate?" I heard Mama asked na siyang nakaupo sa passenger seat katabi ni Daddy who's currently driving.

"Don't worry, I'm fine." nakangiting sagot ko, sa isang araw, ilang beses ba nila akong tanungin kung okay lang ako? At, ilang beses ko rin ba silang sasagutin na, okay lang nga ako, na I'm fine kahit minsan, hindi naman..

White lies. Sometimes, kailangan nating magsinungaling para sa ikakabuti ng iba, for their satisfaction at para, huwag na silang mag-aalala sa kalagayan natin.

"Are you guys hungry? Stop over tayo?" Dad asked, sumilip ulit ako sa bintana at nakita ko ang palapit na imahe ng isang ministop, I guess I'm hungry?

Simula ng lumala ang sakit ko, hindi na ako masyadong kumakain, hindi naman ako nagugutom so it's fine, I think? Madali akong mapagod so this isn't easy, it sucks. Damn, leukemia.

"Yes please." sagot ni Mama habang kandong-kandong sa braso niya ang natutulog na si baby Lhia.

"Bilhan niyo na lang po ako ng makakain. I'll stay here." wika ko nang inihinto ni Daddy ang kotse sa parking lot, napalingon naman sila ni Mama sa gawi ko.

"You sure?" Dad asked, I nodded my head in response at ngumiti ng matipid.

"Yes and Ma, dito na lang muna sa' kin si Lhia, she's sleeping naman eh." I uttered, sabay silang tumango at lumabas na ng sasakyan, leaving me inside.

Dad opened the backseat upang maibigay nga ni Mama sa' kin si Lhia, I positioned myself properly, kinakabahan pa rin ako kahit na medyo nasanay na ako to have her in my arms, paano kung bigla siyang mahulog? But nah, I'll never let that happen.

"Slowly Ate.." Mama said, mas lalong lumawak ang ngiti ko ng tulayan ko ng naikarga sa mga braso ko si Lhiara, she's so small yet she's still looking cute!

"Are you sure na okay ka lang dito?" Dad asked me once more, tumango ulit ako.

"More than sure kaya umalis na kayo, nagugutom na ako!" natatawa kong sambit, Mama took a last glance at me first before closing the door at tuluyan na silang naglakad ni Daddy papasok sa loob, magkaholding hands pa iyan ah!

Looking at my parents, I can't deny the fact na gusto ko ring tumanda at magkaroon ng lalaking mamahalin ako habang buhay gaya ng pagmamahal ni Daddy kay Mama. They are lucky to have each other--- they became more luckier when me and Lhia came.

Gusto ko mang maranasan ang magmahal, paano eh mamatay naman ako ng maaga. Masasaktan lang ako if I try tsaka isa pa, with the love that everyone's giving me, I'm more than contented.

Napatingin ako kay Lhia when she flinched a little, kinabahan naman ako bigla dahil dun kasi akala ko, tuluyan na siyang magigising but gladly, hindi naman. Tulog mantika, palibhasa, baby pa kasi.

But this baby.. I hope na hindi siya magiging kagaya ko, kagaya ko na sutil, galit sa mundo palagi, at masama ang ugali but beyond those bad traits, people change and I'm confident na kahit papaano, nagbago na rin ako, slight. I'm still Chiara, a lot better and improved version of Chiara.

"Hey baby sis, if in case na kukunin na ako ni God ng maaga, alagaan mo ng mabuti sina Mama at Daddy ha? Be a good girl, Ate will be always by your side to guide you and protect you, I will be your angel.." mahinang bulong ko while starring at Lhia's angelic face.

"Don't give them headaches, okay? Huwag mong gayahin si Ate na halos hindi na mabilang ang kasamaang nagawa sa mundong ito." wika ko pa as I laughed a little, "But seriously baby, magpakabait ka ha? Be Ate Chiara's second version, a great one." dagdag ko pa like as if Lhia can hear me.