Υπάρχουν κατι νυχτες
Πιο σκοτεινές και απο το σκοτάδι
Πιο ήσυχες και απο την μοναξιά
Και πιο νύχτες απο τις νύχτες
Εκει που τα δάκρυα δεν κυλάνε
Παρα μονο πλημμυριζουν δυο κορες διεσταλμένων ματιων.
Σιγοψυθυριζουν ενα παράπονο
Και παραμενουν εκει.
Για παντα
Και δεν λενε φυγουν
Τροφοδοτουν εναν πονο
Εναν εσωψυχο
Που βραζει
Και εμεις γελαμε
Πληρωμενοι ηθοποιοι
Ρολοι
Παριστάνουμε τους πρωταγωνιστές της ζωης μας
Μα είμαστε μονάχα κομπάρσοι
Μα αυτά στα είπαν και άλλοι έτσι δεν είναι ;
Πιο σοφοι από εμένα.
Άλλοι σου είπαν να ζήσεις
Και εγω σου σιγοψιθυριζω να πεθαίνεις καθε νύχτα
Γιατί είναι κάτι νύχτες ατελείωτες
Που ο ήλιος δεν θα έρθει ποτέ.
Που τελικά θα μπήξω την συρριγα στο χέρι μου
Που τελικά θα αυτοκτονήσω.
Που τελικά θα αφήσω την νύχτα να με καταπιεί
Σαν ενα αθώο σφηνάκι.
Μα έχω τοσο αλκοολ μέσα μου.
Που στο ορκίζομαι ότι θα την μεθυσω.
Υπάρχουν κάτι νύχτες.
Αλλιώτικες
Και σε κούρασα το ξερω.
Και το πρωι ολα θα είναι καλύτερα
Και αν δεν ξημερώσει ποτέ;
Πες τους οτι προειδοποίησα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Μαύρο
PoetryΒιβλίο Τρίτο Μαύρο: Συμβολίζει το σκοτάδι, το φόβο και το θάνατο. Είναι τραγικό και αυστηρό και εμπνέει σταθερότητα και σοβαρότητα. Επίσης εκφράζει την πειθαρχία και την εσωστρέφεια, τις ανέκφραστες ικανότητες, αλλά και το φόβο για το μέλλον. Είναι...