Rather be with the badboy

1.Robin

"Madelief"
"RRIINNNGG" de bel gaat ik kijk meneer Peeters boos aan en zeg: wij zijn nog niet klaar, snel loop ik de klas uit en wacht op: Violet & Luna,
"Violet"
"Waarom had je ruzie met Peeters?"
"Madelief"
"Hij twijfelde aan mijn cijfer, ik snap hem wel maar ik wordt boos om het feit dat hij me nooit gelooft."
"Violet"
"Madelief kom op jij weet toch wel beter?"
Geërgerd loop ik de gang uit met Luna & Violet ze volgen en geven mekaar de blik van "die overdrijvende Madelief ook altijd..."
Ik kijk ze aan en grinnik jullie hebben geen idee hoe hij tegen mij is.
Net op het moment dat ze willen antwoorden loopt Julian langs ons en beukt me een beetje opzij, ik zeg nog: Julian! Doe eens rustig.. maar hij lijkt ontzettend boos te zijn en loopt negerend door.
"Luna"
"Jezus die is boos zegt ze geërgerd"
"Violet"
"Julian! Waarom negeer je ons? Roept ze hem nog na"
Uiteindelijk draait hij zich om en gooit zijn papier met een 1 erop naar ons toe. Is dat waarom hij zo boos is? Vraag ik geërgerd.
"Luna"
"Ik denk het of hij heeft weer ruzie met Robin"
Zal het? Net op dat moment loopt hij weer voorbij dit keer blijft hij stilstaan hij kijkt Luna aan biedt zijn excuses aan sorry dat ik je negeerde hij streelt haar wang geeft een kus en duwt haar tenslotte tegen de muur.zijn hand legt hij op haar schouder. In de hoop dat ze niet meer boos zal zijn.
Violet en ik kijken elkaar aan en denken gelijk die koppels ook altijd ...
"Luna"
Vanuit mijn ooghoeken zie ik zijn glansterende bruine ogen naar me kijken hij focust zich volledig op mij. Uiteindelijk staan we weer op hij trekt me mee ik protesteer nog en zeg Julian laat me los ik wil terug! Hij twijfelt geen moment en neemt me mee naar een leeg lokaal. We staan voor 103 hij trekt de deur open en we gaan naar binnen. Eenmaal binnen blijf ik vragen waarom ik mee moest hij kijkt ne ontzettend lief aan streelt mijn wang tilt me op en gelijk is het vergeven, ik kus zijn wang en hij laat me los. Verbaasd kijk ik hem aan, hij trekt me naar achteren.
ik vertrouw hem en ga achter hem staan. Plotseling zie ik Robin ze kijken boos naar elkaar en schreeuwen.
"Julian"
"Opkankeren uit mijn weg"
"Robin"
"En anders wat? Bang dat ik je meisje steel?"
"Julian"
"Oppassen met wat je zegt je kent Dylan donders goed als je met mij fuckt fuck je met Dylan en de rest"
"Luna"
Ik kijk ze aan en zeg Julian dat hij moet stoppen en geen ruzie moet krijgen.
Gelijk draait Robin zich om en loopt het lokaal uit.
julian zijn hoofd draait gelijk naar mij en ik en ik zie zijn glimlach weer verschijnen.
"Julian"
"Schatje ga je mee ijs halen ik betaal"
Ik knik en loop twijfelend met hem mee naar buiten.
"Dylan"
Opgefucked loop ik door de gang heen iedereen gaat gelijk opzij voor me ze ik zie ze me angstig aan kijken. Ik loop zelfverzekerd door naar Madelief en Violet ik kijk ze aan van top tot teen en denk een seconde:daaammnnn.. gelijk kijk ik meself stom verbaasd aan wat zei ik daar net? Tegen dat stelletje noobz? Ik loop op ze af en vraag waar luna is ze schudden hun hoofd en antwoorden:
"Madelief"
"geen idee die ging met Robin mee."
Boos om het feit dat ze me tegen spreekt druk ik madelief tegen de muur aan en fluister in haar oor:
"dat betekent dat jij mee gaat ze zoeken."
Ze kijkt me boos aan en antwoordt dan:
"10 minuten niet meer geen seconde"
Ik zie de angst in haar ogen en lach.
Vervolgens breng ik haar naar buiten maar ze blijft staan bij violet.
Geërgerd trek ik haar mee.
"Madelief"
"Dylan wacht violet moet mee"
"Dylan"
."Die redt zichzelf wel"
Ik trek haar mee en schreeuwend eist ze me dat ik haar neerzet.
Ik lach en neem haar toch mee. Na 5 minuten zet ik haar neer en loop naar Julian & Luna die ijs aan het eten zijn.
"Madelief"
Ik kijk om me heen en zie Luna opgelucht knuffel ik haar. Ze kijkt me aan alsof ik haar 10 jaar niet gezien heb. De boys overleggen even en zeggen dan:
"Julian"
"We gaan naar mijn huis onmiddelijk!"
Ik knik en besluit violet te bellen dat ze moet komen.
Net wanneer ik haar nummer toets pakt Dylan mijn mobiel ik schreeuw nog:
"GEEF TERUG"
Gelijk heb ik spijt dat ik tegen hem schreeuwde. Ondanks het feit dat we al 4 jaar vrienden zijn kan hij soms toch echt wel gemeen zijn..
Hij zegt:
"Dylan"
"Schatje Ik weet dat we al lang vrienden zijn maar je weet fucking goed net als mij dat je niet tegen me moet gaat schreeuwen"
Ik kijk weg, gelijk draait hij mijn hoofd naar de zijne de aanraking... het voelt zacht... het was even fijn tot Dylan zijn hand van mijn wang haalt.
Boos kijk ik hem aan
"Dylan"
"Wat is er moppie?"
"Madelief"
Laten we gaan zeg ik, ik krijg geen antwoordt en zeg het nog een keer, ik zeg het nog harder. Dylan begint hard te lachen en zegt het ook.
"Dylan"
"We gaan"
"Madelief"
Gelijk staat iedereen op verbaasd en boos tegelijk kijk ik naar hem.
Afvragend hoe dit kon gebeuren loop ik mee.