Hopeless Life

2- Tutulungan Ko Sya

"I LOVE YOU GRANT! pleaseee.. don't leave me... I LOVE YOU! did you hear me? I LOVE YOU!!!" sigaw ko habang nakatakip ang mga palad ko sa mukha ko.. pero hindi pa din ako lumalapit... 

.

.

.

.

"I LOVE YOU TOO NATALIE! I LOVE YOU TOO EVELYN NATALIE BOUNFIGLIOLI!"

mistulang naging istatwa ako... hindi ako lumingon... maya maya pa ay..

naramdaman ko na may yumakap saakin mula sa likod.. parang napakabilis ata? biglang natuyo ang mga luha ko... 

hindi ako naniniwala... bigla akong lumapit dun sa lalaking nakaupo.. at nakita ko na..

mascot lang pala yun...

hindi ko alam kung matutuwa ako o maiinis..

matutuwa dahil.. hindi pala si Grant yun.. dahil hindi sya napano.. 

o...

maiinis dahil niloko niya ko..? sobra akong nag alala tapos?

pero nangingibabaw saakin yung pagkanabik na tignan sya.

kaya naman...

"walang hiya kang lalaki ka! pinag alala mo ko! ang sama mo! nakakainis ka! huhuhuuhuu!" iyak ko habang pinapalo palo yung braso niya... bigla din akong yumakap ng mahigpit...

"shhhhh! tahan na... sorry okay? hindi ko ginusto na pag alalahin ka... pero... hmmmm... ano yung sabi mo kanina?" tanong niya.. bigla akong kumalas sa pagkakayakap sakanya... at nakita ko ang malaki niyang ngisi... 

"gago! wala!" sigaw ko.. at biglang napatungo..

tinaas niya ang baba ko at..

"i want to hear it again. please?" sabi niya..

"i said.. I LOVE YOU! I LOVE YOU! I LOVE YOU! I LOVE Y---" 

biglang nanlaki ang mga mata ko.. at dahil sa biglaang pagdikit ang mga labi namin..

nang maghiwalay kami...

"I LOVE YOU TOO! I LOVE YOU TOO! I LOVE Y---"

at ako naman ang humalik...

that day is the happiest day of my life..

biglang nagsilabasan yung taong kunwareng nangdukot sakanya.. atsaka..

Kahit na binabato mo ako ng kung anu-ano

Ikaw pa rin ang gusto ko

sabay sabay silang kumanta..napanganga naman ako ng buksan na nila ang buong ilaw ng covered court.. punong puno ng mga bulaklak at napaka... GANDA!

kahit na sinasampal mo ako't 

sinisipat nasusugatan mo...

bigla ding lumabas si manong guard at nag peace sign.. ningitian ko lang sya..

Ikaw pa rin

Walang iba

Ang gusto kong makasama

at ngayon ko lang nakita na..

NAPAKARAMI PA LANG TAO dito! at sabay sabay na silang kumakanta.. grabe ang pag eefort ni Grant.. sobrang saya ko!

pero bigla silang tumahimik nung..

"WALANG IBA..."

nung si Grant na ang kumanta..

"I LOVE YOU Natalie! hinding hindi kita sasaktan o iiwan.. tandaan mo yan! I LOVE YOU!"

----------end of flash back------------

patakbo ako ng pumunta ako sa room kung nasaan si Grant...bubukasn ko pa lang ang pinto..

"LEAVE ME ALONE! HINDI KO KAYO KAILANGAN! MGA SINUNGALING KAYO! HINDI KO KAILANGAN NG AWA NIYO! LAYAAAASSS!" dinig kong sigaw ni Grant.. yun.. yun ang unang beses na.. sinigawan niya ko.. kaya naman.. hindi ko na itinuloy at sinara ko na agad ang pinto...

masakit... pero pilit kong iniintindi..

mahal ko si Grant! hindi ako susuko sakanya! hindi ko sya iiwan!

TUTULUNGAN KO SYA!

--------------------

a/n: salamt sa mga nagbabasa... pabasa po ng isa ko pang story.. A THOUSAND LIES.. salamat.. :D

votes.. comments..

-------dDV_Mine27