"Ayun, ayos naman sya, medyo okay na naman ang loob."
T: "May furnitures na ga kayo?"
"Wala pa nga eh. naghahanap pa kami ni John."
T: "May kakilala akong kaklase ko nung highschool na interior designer, tapos may-ari din sila ng furniture shop"
"Talaga? eh may sample ka ga dyan ng mga ginagawa nila?"
T: "Oo, eto tingnan mo."
Pinakita nya sakin yung mga picture.
Picture ng mga furnitures nila at yung mga interior designs.
Pangalan ng company nila ay "SeJu Furnitures"
Weird?
"Bakit ganon name nila?"
T: "Senior Junior yun."
"Ano ga yun, para naman hindi pinag-isipan"
T: "Pati ga naman yun sisitahin mo pa, oh ano what do you think?"
"Infairness gusto ko yung work nila. Pero pakita ko muna kay John."
T: "Sure! Nako, bibigyan kayo ng malaking discount nun. Ganon kabait sya. Kaibigan nya naman ako kaya sigurado yun."
"Ah sige, basta sabihin ko kay John."
T: "Nga pala, may ka-partner ba kayo jan sa business na yan?"
"Pwede. DI ko alam si John naman ang may alam sa ganyan e. Teka, Bakit ayaw mo pa nga pala samin magtrabaho?"
T: "Ay nako, di ako msyado mahilig dyan. Tsaka, mas okay na ako dun sa pinagtatrabahuhan ko."
"WHAT???"
T: "Tama! Natanggap na ako! Sa Inquirer na ako, writer."
Antagal nyang inintay yun.
Buti natanggap sya bilang Journalist.
Niyakap ko sya ng mahigpit.
Syempre masaya ako para sa kanya! :)
"Alam na nila to?"
T: "Si Chris pa lang ang napapagsabihan ko."
"Tara sa baba, sabihin natin!"
Magkahawak kamay kaming bumaba at dagungdong na sa pagbaba.
Lola: "Oh bakit ga naman kayo ay patikar (takbo ng mabilis/magmadali) na?"
"Kasi po...Ikaw na magsabi dali!"
T: "Mame, Dade! Nanay Luz, halika muna po kayo."
Lumapit sila at na-curious kung ano ang sasabihin ni Trish.
T: "Tanggap na po ako sa Inquirer bilang writer"
Bigla akong napa-irit at tumalon-talon kami ni Trish.
Bakas sa mukha nila ang tuwa.
Niyakap nila si Trish.
D: "Nako, mabuti naman anak. Salamat sa Dyos at natanggap ka na sa pinaka-iintay mong trabaho."
Luz: "Oo nga, nako. Proud na proud kami sayo."
M: "Wala akong masabi, goodluck anak! Alam ko kayang kaya mo yan!"
Lola: "Nako Apo! Ayos yan, pagbutihan mo ha!"
T: "Opo naman! Nako!!!! Mamahalin ko tong trabaho kong to!"
"Tapos di na rin magtatagal magbubukas na ang restaurant natin!!"
Ang astig!
Saya sayaaaaa!
YOU ARE READING
Second Chance Book 2: Our Destiny (Tagalog)
Romance(2nd book) Sabi nga sa kasabihan "We were born to be true not to be perfect" Lahat ng tao nagkakamali. Ang tanging magagawa lang natin ay itama ang mga mali. Maki-jamming kay JAM sa pagpapatuloy ng istorya ng kanyang lovelife. Happy ending pa rin ka...
Chapter 2: Asar
Start from the beginning
