Silver Star Academy: School Of Charmers

#2

"AUNTIE SILVIAAAAAAAA!!!!"

Sigaw namin sabay takbo. May nahagip rin ang mga mata ko, isang lalaki. Hindi lang isa. Marami sila! Marami! Ano bang ginawa nila kay auntie na ngayon ay nakahandusay at naghihirap!

"Auntie ano nangyari sainyo? Auntie naman e! Sino ba sila auntie!!! Ano bang ginawa nila sainyo!! Auntie!" Sabi ni Grae habang hawak si auntie. Napaiyak ako sa nakikita ko. Hindi ko kaya.

"Anong ginawa niyo sa auntie namin ha! Bakit kayo nandito? Sino kayo?" Sigaw ni Indigo sa mga Men in Black. Parang Ninja style lang ang peg nila. Akala nila biro ito? Ha! Tiningnan ko si auntie na mayroong maraming sugat at pasa. Hindi ko kaya.

"ANO TATAHIMIK NALANG KAYO? ISUSUMBONG KO KAYO SA MGA PULIS! SINO BANG LEADER NIYO!!" Pero hindi parin sila natinag at nanatiling nakatayo habang nakingisi. Para silang robot na inu-untasan.

"Mga pamangkin ko~~" Nahihirapang bulong ni auntie sa amin. Teka bakit bumu-bulong siya? "Tumakas na kayo. Pumunta kayo sa lugar kong saan ko kinukwento na mayroong isang natatagong pinto." Doon ba sa Train station nang City? Yung sinasabi niya na mayroong isang pinto na natatago.

"Oo... mga pamangkin.... doon nalang tayo magkita.... promise susundan ko kayo.... sige pumunta na kayo.... ako na ang bahala sa mga gamit niyo.... okay?" Sabi niya hingal-hingal at nawalan nang malay sabay pagkawala nang mga MIB. Men In Black.

"Auntieeee!!!!! Auntie naman ohhh wag mo kaming takutin!!! Auntieee!!!" Sigaw ko. Hinila ako nila Indigo at Grae at sinabi na kailang na daw namin umalis bago pa kami ma abotan nang mga MIB. Wala narin akomg nagawa at nagpahila nlang rin.

---

Malapit na kami sa Train station nang may na-alala akonat biglang nawala parang bula ang pagiging worried ko kay auntie.

SCHOOL!! OMG YESS!! WALA AKONG ORAL!!! WIHIHIH!! e sa punta kami sa kabilang bayan e. Diba hasa train station kami? Para sasakay nang tren?

"Hoy Scar, wag ka nga mag isip nang kong ano-ano dyan ha. Wag kangang madaldal at please lang wag ka ring sumigaw. Sakit sa ulo e." Sabi ni Grae kaya nagtaka kami ni Indigo. Hindi naman ako sumigaw ah. Mas lalaong wala akong sinabi.

"Hala ka Grae?! Nababaliw kana ba? Ako sumisigaw?" Tumawa naman si Indigo sa sinabi ko. Lah baka pati rin to may sayad na. Kailangan ata namin dumaan sa Mental Hospital at mag pa check-up bago kami sumakay nang tren.

"Hay nako Scarlet. Hindi tayo pupunta sa Mental Hospital. Hindi rin tayo sasakay nang tren at mas lalong wala akong sayad sa utak no!" Sigaw na bulong niyang sabi.

HALAKA! WALA DAW! E BAKIT ALAM NIYA ANG MGA NASA-ISIP KO? OMO DON'T TELL ME MIND READER SIYA?

"Tsk!" Nakanga-nga parin ako na tumitig sakanya. Si Indigo naman ay naguguluhan na tumingin sa amin. Nag heheadphones na siya kaya hindi na niya kami naririnig.

"Oiiii Grae...totoo ba? Hoyyy kong nakakabasa ka nga nang isip. Meaning may super powers ka? Kaya mo rin bang lumipad? Omoooo ang cool nang kuya koooo." Sabay talon-talon pa. Samantala nakalimutan ko na mayroon kaming problema. Pero eww kuya? Seriously? Yucks.

Ang oa mo Scar. Hindi ah.

Hindi na siya nagsalita at tahimik nag lalakad patungo sa Train Station na natatanaw ko na. Pero wait--- if nakakabasa siya nanh isip ay it's possible na nabasa at nalaman niya ang mga lihim ko? Wahhh

"Yes my dear Scarlet. Nabasa ko lahat nang lihim mo. Including all your crushes. HAHAHAHAHA." Malakas ang tawa niya kaya napa-agaw nang atensyon sa mga tao dito sa Train Station kong saan kami naroroon.