Bir Kırık Gençlik Hikayesi (EySer 💔)

85.Bölüm - Kovma Planları

Nazan gittikten sonra Serkan da Eylül de rahat bir nefes aldıklarını düşünürken bir misafir daha gelmesiyle rahatları bozulur....

Eylül: anne? Büşra?

Mesude : eve geldiniz ya, rahat rahat görelim seni dedik

Eylül : iyi yaptınız

Mesude : nooldu Serkanla konuştun mu?

Eylül : evet. Biz barıştık

Mesude : iyi yapıyonuz. Aferin benim kızıma

Büşra: abla, ben şimdi teyze mi oldum?

Eylül : evet ablacım...

Büşra ve Mesude bebekle ilgilenirken diğer herkes de onları ziyarete gelmişti...

Mesude bir yandan lohusa şerbeti içiriyordu, diğer herkes bir ağızdan konuşuyordu...

Fırsatını bulup aralarından sıyrılan Eylül, Serkan'a kaş göz yaparak onunla gelmesini söyler. Mutfakta konuşurlar

Serkan : nooldu canım

Eylül: ay Serkan ben çok yoruldum, bu kalabalık beni yordu

Serkan : ben de bi karımla baş başa kalamadım ama naapalım sonuçta annen ve kardeşlerimiz onlar

Eylül : öyle ama ben çok bunaldım.

Serkan : naapsak da göndersek?

Eylül: gönderemeyiz ki ayıp olur. Bir mucize olsa da gitmek zorunda kalsalar...

Serkan : dua et de kalalım demesinler

Eylül : of olur mu olur... neyse ben bir yolunu buldum, bak şimdi şöyle yapıcaz...

Serkan da Eylül de ayrı ayrı zamanlarda diğerlerinin yanına giderler. 15-20 dk kadar sonra Serkan kolunu ovalamaya başlar...

Serkan : Eylül, canım benim ilaçlarımı nereye koyduk?

Eylül : ilaç mı? İlacın mı vardı?

Serkan : evet, doktor ilaç verdi, ama büyük birşey değil...

Eylül: ne için ki o ilaç?

Serkan : kolum için. Ağrım artınca sanırım bir tane daha içmem gerekicek...

Eylül: haa tamam. Bak çantamın içinde olacaktı bir torba içindeydi...

Güney : nooldu kardeşim?

Serkan : kolum çok ağrıyo. İlk başlarda bu kadar ağrımıyordu ama...

Güney : kötü kırmışsın abi, baksana boydan boya

Serkan : evet evet, acısı şimdi çıktı

Serkan ilacı içer, sonra herkes kaldığı yerden o uğultulu konuşmasına devam eder...

Eylülde koltukta ayakta uyuyordu resmen...