Dear Diary (A New Life)

Chapter 8 My Special Day

Krisha's POV 

Hi! Im Krisha Tolentino. 18 years old. Kasubdivision ni Janine. Im the president of the teen association of the subdivision. Hehe. Tama na ang introduction. 

Ehem ehem.

Ngayon ko pinapasukat yung gown na pinatahi namin for the October Party. Aga no. Kasi i have my reason talaga. Malalaman later  hehe. 

"Krisha, ano naayos mo na?" –Dence

"A-ah oo, okay na. Si janine na lang kulang.S-sige, una na muna ako. Marami pa pala akong gagawin." sabi ko kay Dence. Iwasan ko na lang siya. Masakit eh. Malaman na malapit na siya sagutin nung nililigawan niya. Tapos kaibigan ko pa. Ouch. 

"Krisha, iniiwasan mo ba ko?" biglang sabi ni Dence. Yun oh napansin mo din. Paki mo. Joke. 

"Hindi ah. Wag ka feeling. Bakit mo naman nasab-"

*kring kring* 

"Hello?.. Patricia..ah. Oo naman. Sige. Bye." sabi ni Dence sa phone. Si Patricia. Ouch ouch ouch.Ang ngiti niya oh hanggang langit.Tanga ko pa, kasi ako tumulong sa kanya eh. Kaya ito ako ngayon umiiwas para di na ko masaktan. 

"Kri-.."-Dence

"una na ko Dence. Pupuntahan ko pa si Janine eh." sabi ko na lang. Haii. Ayoko ng ganito. Buong buhay ko siya lang talaga minahal ko. Nangigilid luha ko. Wag ka tutulo please. 

"Krisha, may problema ba tayo? Bat mo ko iniiwasan?okay naman tayo diba?"-Dence

"Ano ka ba okay tayo. Sige una na ko." sinabi ko habang nakatalikod at umalis na sakto tumulo luha ko.

“Wala tayong problema Dence. Ako lang siguro kasi umaasa ako sa bestfriend ko. Di ko kasi pumasok pasok sa utak ko na Bestfriend lang ako at wala akong pag-asa sayo.” Bulong ko sa sarili ko habang umiiyak. </3

Ja's POV

Nagising ako sa pesteng alarm clock. Wow men. Di naman ako nag alarm. Chaka saturday ngayon. Tss. Panira ng beauty sleep. Haii. Makabangon na nga.

"Happy Birthday Janine. Smile." bulong ko sa sarili ko. Debut ko dapat ngayon pero failed nga eh. 

Naligo ako, tapos nagbihis na at kumain ng breakfast. 

*1 message received*

From:Ate Krisha Tolentino

Ja, punta ka bahay after lunch ha. Para masukat na yung gown mo. see you. -end-

Oo nga pala. Di rin niya alam na birthday ko. Wala man lang bumabati sakin. Ouch. Kfine. Wala ring tao sa bahay. Maids lang pero mukhang busy din. Kaya umalis ako at pumunta sa church para magsimba. Tapos diretso na sa bahay ni Ate Krisha.

"Te Krisha, asan na yung gown?" sabi ko. Walang bakas ng kahit ano related sa gown fitting dito sa house niya.

"Nasa hotel eh. Hehe."-Ate Krisha

"Hotel? Bat nandun?" sosyal ha. Nasa hotel yung gown ko. 

"Kasi yung designer may mini store don. Ewan parang ganon. So doon tayo pupunta. Tara na 2 pm na eh." sabi ni Ate Krisha at umalis na kami. Wala na kong choice eh. 

Sa Kotse

“Ate Krisha, kanina ka pa tahimik ah. Okay ka lang? pwede mo naman akong sabihan eh. Friend mo ko.I can keep a secret.” Sabi ko with a smile. Kasi naman lungkot ng mukha ni Ate Krisha.

“Ah. Hindi no, okay lang ako Ja. I guess?” –Ate Krisha

“See your not okay. Tell me. I think its about Kuya Dence?” nginitian niya lang ako. A fake one. I knew it. Its about Kuya Dence. Tinitingnan ko lang siya more like titig. Im waiting for her to open up.