8.

344 18 2
                                    

{Nina}

Ik ga dus echt niet mee naar dat feest. Van de verhalen die Black me heeft verteld zijn het "badboys" die roken, drinken en stelen. Ik snap niet dat hij met die jongens omgaat. Ze zijn zo anders dan hem.

Ik laat me op bed vallen en pak mijn telefoon. Black is zojuist naar huis gegaan, hij moest zijn moeder ergens mee helpen. Ik open Whatsapp en zie tot mijn verbazing een appje van m'n moeder.

Mam: Pap en ik komen naar huis, vlucht landt om 20:00. Tot strax x.

Ik blijf enkele seconden naar het bericht staren en check dan de tijd. Het is nu half zeven. Ik wist niet eens dat ze vandaag terug zouden komen. Ik vind het leuk dat ze naar huis komen, maar pas als ze daadwerkelijk voor de deur staan met hun koffer word ik enthousiast. Het is al te vaak gebeurd dat ze precies hetzelfde zeiden en dan een uurtje later appten met de boodschap dat ze het niet zullen redden en de vlucht moesten cancelen. Afwachten wat het deze keer wordt.

Tot mijn verbazing hoor ik om kwart voor negen een sleutel in de deur gestoken worden. Ik ren naar de voordeur en zie allebei mijn ouders staan. Ze zijn nooit, maar dan ook echt nooit tegelijkertijd thuis. Dat kan niet vanwege afspraken, of zoiets.

'Hey lieverd!' Mam slaat een arm om me heen, met de andere trekt ze haar koffer de gang in. Papa volgt haar de gang in en duwt de voordeur dicht. 'Pap!' Nadat ik door mam wordt losgelaten laat ik me in mijn vaders armen vallen. Ik snuif de geur van hem op. Het is alweer een aantal weken geleden dat ze thuis zijn geweest. 

'Ik wist helemaal niet dat jullie naar huis zouden komen!' Enthousiast kijk ik mijn ouders aan als ik pap los heb gelaten. Ze kijken me glimlachend aan. 'We wilden je verassen' antwoordt mijn moeder. 'Dat is gelukt' grijns ik terug. Mijn ouders lachen en we ploffen met z'n drieën ouderwets gezellig op de bank om er de rest van de avond niet meer vanaf te komen en bij te praten over de weken van hun afwezigheid.

Uiteindelijk belandt, natuurlijk, het gesprek bij Black. Mijn moeder is groot voorstander van Blani, zoals ze onze toekomstige relatie noemt. Die dus nooit gaat gebeuren. En die bijnaam is ook echt vreselijk. 'Hoe is het met Black?' Ze wiebelt met haar wenkbrauwen en neemt een slok van haar wijn. 'Prima, denk ik. Vanmiddag ging het nog goed.'

'Hmm.'

Ik rol met mijn ogen en sta op om nog wat drinken te pakken. 'Vraag anders of hij morgenavond hier komt eten?'

'Prima' mompel ik voordat ik naar de keuken loop. Terwijl ik mijn glas vul met water leun ik tegen het aanrecht aan. Ik vis mijn telefoon uit mijn kontzak en ontgrendel het scherm. Mijn vinger gaat naar het Whatsapp icoontje en al snel ben ik bij ons gesprek belandt.

Nina: Mijn ouders zijn opeens thuisgekomen. Ze vinden 't leuk als je morgenavond mee-eet. You in?

Direct nadat ik het bericht verstuurd heb komt Black online. Ik neem een slok van mijn water terwijl ik zijn reactie afwacht.

Black: Ofc. Hoe laat? Kunnen we daarna gelijk door naar dat feest ;))

Nina: Ik ga niet mee naar dat feest, dat weet je best. 19:00 hier.

Ik zucht terwijl ik Black opnieuw zie typen. Hij gaat me nu sowieso proberen over te halen, maar ik heb mezelf voorgenomen niet mee te gaan. Dus ga ik dat ook mooi niet doen.

Black: Nieenn toe nouu, niet zo flauw. Ze zullen heus niks ergs doen. Promise, plieesss?

Bijtend op mijn lip staar ik naar het scherm. Als ik nu ja zeg dan stopt hij in ieder geval met zeuren. Denk ik. Na een diepe zucht beantwoord ik het appje. Ik weet nu al dat ik hier spijt van ga krijgen. 

Nina: Vooruit. Maar als ik het niks vind ga ik meteen weer weg. 

Black: Deal. Tot morgen x

Ik glimlach en stop mijn telefoon terug in mijn broekzak. Ik wandel terug naar de woonkamer. 'Black komt morgenavond eten, en daarna gaan we naar een feest.' 'Geen drank hé?'

'Natuurlijk wel Sas, ze is zeventien.' Ik grijns naar mijn vader en zie mam nog net met haar ogen rollen.

'In ieder geval, ik ben best moe dus ik ga naar bed. Slaap lekker.'

'Slaap lekker liefje.'

'Truste Nina.'

Ik glimlach en loop dan de trap op. In mijn kamer laat ik me op bed vallen. Nog steeds twijfel ik of het wel een goed idee is om naar dat feest te gaan. Maar goed, ik heb nu al toegestemd dus ik kom er niet meer onderuit. Misschien heeft Black wel gelijk en zijn het hartstikke aardige jongens. Je weet maar nooit.
Ik stop mijn telefoon aan de lader, leg het ding op het nachtkastje naast mijn bed en trek m'n pyjama aan, bestaande uit een lang zwart shirt van Dylan O'Brien met korte mouwen en een kort broekje. Gewoon omdat Dylan fantastisch is. Ik kruip onder de dekens en sluit mijn ogen. Ik lig nog een tijdje te woelen en te denken over het feest van Black. Ik besluit me er niet meer druk over te maken, maar als het zo simpel zou zijn had ik nu allang geslapen. Uiteindelijk val ik na een uurtje toch in slaap.

~~~
Hey there!

Kom je er opeens achter dat je morgen een wiskunde toets hebt.. Oeps😅

Maar in plaats van dan te leren ga ik natuurlijk lekker verder met schrijven😂

Hebben jullie 'n leuk dagje gehad?

Totsnel,
XLuca

IssuesWhere stories live. Discover now