YAKIŞIKLI UKALA

ARKADAŞLAR BU İLK BÖLÜM :)) EN AZINDAN Bİ 5 VOTE GELSİN İSTİYORUM LÜTFEN KIRMAYIN BENİİ :)) <3 EĞER OKUYUCU SAYISI BİRİNCİ BÖLÜME GÖRE FAZLA OLURSA AKSAMA DEVAMINI YAYINLAYACAĞIMM :) SİZİ SEVİYORUMM RESİMDEKİİ HAZAL (YORUMLAR ÇOK ÖNEMLİ)

Saat 6 civarlarıydı. Güneş yüzünü göstermeye başlamıştı bile. Of başım çatlayacak gibiydi. Yine dün gecenin içki kırıntılarıydı. Tabi benim içtiğim onca içkinin yanında kırıntı ufak kalır ama.. Midem de bulanıyordu zaten. Evimizi ah pardon yoksa saray mı demeliydim? Doğru ya cici baban çok zengin bunu unutmamalısın Hazal. Babam öldükten sonra annem bir dakika bile geçmeden hemen birisiyle evlenmişti. Evet, sizin de anladığınız gibi annemle pek anlaşamıyoruz.

O kadına kalsa şuan yurt dışında içinde kaybolabileceğimiz bir evde yaşıyorduk. Tabi ki bunu kabul etmeyince o zaman villa alalım orada oturalım dediler ve evet bunu da kabul etmeyince sadece normal insanların yaşadığı gibi (!) bir mahallede 2 veya 3 katlı bir evde oturabileceğimizi eğer öyle olmazsa onlarla yaşayamayacağımı söyleyince annem her ne kadar itiraz etse de cici babacığım annemin gözüne daha çok girmek için benim istediğimi yaptı. Ne sanıyor ki o? Babamın yerine geçmiş zengin züppenin birini seveceğimi falan mı? Evet, benim babamda zengindi ama çok iyi biriydi, hem o benim babamdı! Yani ben zenginlik içinde büyüdüm özel okullar, zengin arkadaşlar barlar eğlenceler. Bütün barlar eğlence yerleri beni tanırdı. O yüzden şu zengin züppenin hayatı bana çok da uzak gelmiyordu.

Mahallenin başında evine ilerleyen oğlan ilişti gözüme. O ultra yakışıklı çocuğu daha önce de görmüştüm. Listeme yazıyorum. Ne var? Erkeklerle eğlenmeyi seviyorum!

***

Of başım çatlıyordu resmen. Bunu başka bir açıklaması yoktu. Kafamı sağa çevirdiğimde kardeşim Beren bana bakıyordu. "O kadar çok içersen böyle olur " annem gibiydi. Kardeşimi çok seviyordum hem de çok ama anneciydi biraz o. Şimdiden babasına alışmıştı bile! Nasıl sevmesin ki? Her gün yeni kıyafetler alınıyor. Her gün farklı model arabalarla okula gidiliyor. Her istediği yapılıyor. Yani 15 yaşındaki bir kıza göre çok fazla. Aramızda iki yaş vardı. Cici babacığım Mustafa bana bunları almıyordu çünkü böyle kalbimi kazanamayacağımı biliyordu. O genelde annemle kavgalarımızda beni savunarak gözüme girmeye çalışsa da bunu başaramayacak, izin vermeyeceğim! "Kime diyorum hu hu " deyince Beren'e döndüm ve " Biraz eğlenmiş olamaz mıyım anne? " annem gibi davranıyordu. "Dalga geçmeyi kes de cevap ver. Madem bu kadar eğlenceli şu barlar, o zaman bana neden izin vermiyorsun? " ona izin vermiyordum çünkü evet eğleniyordum ama memnun muydum hayatımdan? Küçüklüğümden beri gece hayatı, erkekler, içki! Bunları Beren'in de yaşamasını istemiyordum. Hem ben babama söz verdim, Beren'i hep koruyacaktım. "Benim de kendime göre sebeplerim var Beren. "Neymiş söyle de bende bileyim." "Şimdi değil, zamanı gelince bana teşekkür edeceksin" derken kapıyı birisi tıklattı. Şermin'di ben kendimi bildim bileli hizmetçimizdir. Şaşırıyorum doğrusu annemin yeni evle beraber yeni hizmetçi getirmediğine! Kahvaltıya çağırıyordu. Bereni aşağıya kahvaltıya yolladım daha bu eve bile alışamamışken o adamla aynı masada kahvaltı yapmamı beklemeyin! Ama tabii ki de annem buna izin vermeyecek ve kahvaltıya zorla götürecekti. O yüzden Bereni yollar yollamaz pencereyi açtım ve kendimi aşağıda buldum. Nasıl yaptım bende bilmiyorum! Tabi ki okula gitmeyecektim yeni ev ve yeni düzenin üzerine bir de yeni okul?! Önce buraya alışmam lazım ki bu tahmin ettiğimden de uzun sürecek. Ama şu birkaç gün belki de 1 hafta okul diye bir şey yoktu planımda.

***

Nereye gittiğimi bile bilmiyorum şuan. Ayaklarım istemsiz bir şekilde götürüyor beni. Neredeyse yarım saattir yürüyordum. Ama yorgun değildim bedenimi bile hissetmiyordum. Nereye gittiğimde umurumda değildi doğrusu. Başımı kaldırdığımda istemsizce ağzım şaşkınlıktan açıldı. Yanaklarımdan akan yaşlarla tekrar şaşırdım. Ağlıyor muydum ben? Demek ki beni buraya getiren ayaklarım değil kalbimdi..