Don't Fall In Love [Seventeen Hoshi]

D'tFINC#17

Someone's POV

Naglalakad lang ako sa buong hall, nag-iisip isip, naguguilty ako, hindi ko alam sa tingin ko hindi ko dapat ginawa yun, hindi naman totoo yung lahat ng narinig niya ehhh, may nagutos sa akin para gawin yun pero, mahal ko na talaga siya....

"Babe! Nagawa mo na ba?". Bungad niya sakin at hinalikan ako sa pisngi.

Hindi ko maiwasang mainis sa kanya, siya ang may kasalanan ng lahat ng ito..

"Pwede ba wag mo na akong tawaging Babe!". Sigaw ko sa kanya na halatang ikinagulat naman niya, bumitaw siya sa pagkakahawak sa akin at hinarap ako.

Tinignan ko lang siya ng seryoso, pero puno ng galit.

"B-babe whats wrong?"..

"Sabi kong wag mo akong tawaging babe!!!".

"Ano ba kaseng nangyayari sayo?!"

"Naiinis ako sayo!, ikaw ang may kasalanan nito! Sinaktan mo siya". Inis na sigaw ko sa kanya ahabng dinuduro siya.

Nang gagalaiti ako.

"Ikaw ang gumawa nun sa kanya! Kaya wag ako ang sisihin mo, dahil kapag nalaman niya yung totoo, ikaw pa din ang mali!".

Bwisit! Damn this life, simulat sapul dapat hindi na ako pumayag, edi dapat masaya siya, edi dapat hindi siya nasasaktan.

"I don't like you Okay? So can you please stop bothering me? Nagawa ko na ang gusto mo.... Layuan mo na ako, si Aud ang gusto ko hindi ikaw".

At umalis na ako duon, iniwan siyang nakatulala.

Audrey's POV

Umuwi na lang ako pagkatapos ng orientation, wala naman akong gagawin sa school, hindi na ako nagpaalam sa kanila, ipinaabot ko na lang kay mingyu yung coat ni Hoshi pati yung panyo, sa bahay ako didiretso, habang wala si Audecey at Kuya Jun sa bahay susulitin ko muna ang moment kasama si mommy, siya lang kase ang nakakakwentuhan ko afterall.

"Im home ma?! Pa?!". Sigaw ko sa loob.

"Ohh! Anak napadaan ka? Namiss kita?". Bungad sa akin ni mama na naka apron pa, sabay yakap. "Oh? Bakait hindi mo suot ang coat mo? At tsaka hindi nakatali ang buhok? Nakaheels pa!". Tanong ni mama, tinignan ako ng nakakalokong tingin ni mama.

"Ma! Akala ko kase malelate ako kanina tapos ayun nakita ako ni dokie sa tapat ng Bleu Hights then sabi niya kahit anong oras daw pasok hindi ko kase mahanao ying coat ko at flat shoes". Paliwanag ko.

"May problema ka noh? Kahit na papasukin kayo ng kahit anong oras ehhh maaga ka pa din naman napasok, bakit nalate ka?". Tanong ni mama.

Agad nang tumulo ang mga patak ng luha sa mga mata ko na kanina ko pa pinipigilan, niyakap ko si mama ng napaka higpit.

"Si wonwoo po, umamin na...... Hindi daw niya ako gusto". Sabi ko habang humihikbi, si mama lang ang mapagsasabihin ko neto, wala nang iba.

"Nako anak ayos lang yan, crush mo lang naman siya diba?". Svi ni mama habang hinahaplos haplos ang buhok ko, nakayakao pa din sa kanya.

"Ma.... Mahal ko na po siya".

"Sus maryosep!... Anak! Nako hindi madali para sayo yan". Bumitaw ako sa pagkakayakap kay mama at pinahid ang mga luha ko.

Pumunta kame sa kwarto ko at kinuwento sa kanya lahat, walang labis walang kulang oati yung tungkol kay Minghao..

"May nagkakagusto naman pala sayo anak ehhh, bakit hindi mo itry na idate man lang siya?". Kinikilig na tanong ni mama.