FİNAL

1.9K 90 3
                                    


Z. Annecim ben geldim..tamam kızgınsın geçen hafta gelemedim ama önemli işim vardı...sende daha önemlisin ama Deren hastalandı.

Sustum. Ne diyebilirdim ki?

Z. Ama korkma sadece küçük bir bayılma...yanlız bırakamadım..ama annem kızma lütfen bana.

Burnumu çekip dolan gözlerimi sakladım.

Z. Dereni de getirecektim ama yorulmaması gerek.

Temiz havayı ciğerlerime kadar çektim.

Z. Merak etme. Günden güne iyileşiyor. Âni bayılma atakları kalmadı eskisi kadar. Bir görsen o kadar güzel ki...bazı huyları aynı sen. En çok da ısrarcılığı.

Kıkırdadım. Az da olsa kendime gelmiştim.

Z. Çok da yaramaz. Eli dursa ayağı durmuyor. Ayağı dursa yerinde oturamıyor..tabi bunlar halsiz kalmadığı zaman oluyor..

Gözümden istemsizce akan yaşı hemen sildim.

Z. Anne ben ne yapacağım. Kızım gözümün önünde eriyor.

Hıçkırıklarımı serbest bıraktım. Artık dayanamıyorum. Bir yanda annem. Bir yanda Kızım. Gözümün önünde eriyor. Hangi anne ister çocuğunun hastalanmasını. Yaşıtlarının parklarda koşup oynarken kızının evde göz hapsinde olmasını.

+Merak etme. Her karanlık gecenin bir aydınlık sabahı vardır. Bu da geçer.

Ben şok olmuş şekilde bakarken o yatakta arkasını dönüp yattı. Gözlerimi silip burnumu çektim. Heyecanla baktım arkasından.

Konuştu! Benimle konuştu! 5 seneden sonra ilk defa benimle konuştu.

Z. Annem!

Gidip arkasına oturdum.

Z. Benimle konuştun annem. Hadi dön bana.

Yine sessizliğe büründü.

Z. Anne lütfen.

Yavaşca arkasına uzandım. Kolumu beline sarıp sarılınca vücudunun kaskatı olduğunu hissettim.

Z. Buna ihtiyacım var anne. Senin sıcaklığına, sarılmana, sesine en çok da sevgine ihtiyacım var. Anne benim sana senin beni teselli etmene şuan kötü günümde yanımda olmana ihtiyacım var. Lütfen anne! Lütfen!

Sarılıp burnumu saçlarına yasladım. Kokusu burnuma dolarken gözyaşlarımı serbest bıraktım. Şu kötü günümde yanımda olacağı zaman şuan ne halde. Allah belalarını versin bu hale getirenlerin!

&&&&

Hastaneden çıktıktan sonra biraz olsun toparlamıştım kendimi. Mutluydum. Annem benimle konuştu. İlk defa.

Taksici kapının önünde durunca ücretini ödeyip indim. Ağır adımlarla eve ilerlerken aklım halâ annemdeydi. 2 güne kadar tekrar giderim. Belki konuşur.

Kapıya geldiğimde anahtarla açtım. Girip çantamla montumu askıya asarken yanıma Ayşegül geldi.

A. Hoşgeldin Zeynep abla.

Z. Hoşbulduk canım nasılsın. Yormadı umarım seni bizim cadı.

A. Yok bu sefer boya kitabının başından kalkmadı.

Gülümsedim. Yüzüne bakınca anladı ne demek isteyeceğimi

A. Yok Zeynep abla. Ne bayıldı ne de kriz geçirdi.

Derin bir oh çektim. İyileşiyor artık yavaş yavaş.

Z. Tamam canım. Sen gidebilirsin. Cadı benimle.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Sep 13, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

UMUDUM SENSİNWhere stories live. Discover now