~Love~Without~End~

·{Part~21}·

Γιάννηςpov
Μπήκα στο δωμάτιο της με φορά... Καθόταν στο κρεβάτι της με δακρυσμένα ματια...
Γ--ΓΑΜΩΤΟ!!
Ε--τι;;
Γ--παλι σε εκανα να πονέσεις για εμένα !! Πάλι σε εκανα να κλάψεις!! Πάλι σε πληγωσα!!
Με κοιτούσε με ένα περίεργο βλέμμα ...
Πήγα με φορά κοντά της και την φίλησα!
Τύλιξε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου ... Την λατρεύω!!
Γ-- ευακι μου...σε λατρεύω!!!
Οι λέξεις Δεν βγαίνουν με καμία δυσκολία!!ειναξ ακριβώς αυτόνομου νοιώθω!!
Ε--κι εγώ!!!
Μόλις το άκουσα ήθελα να αρχίσω να τρέχω...να πηδάω...να ουρλιάζω...να τραγουδώ...να χορεύω τα πάντα!!!.την φίλησα και ξάπλωσαν αγκαλιά στο κρεβάτι...

2 ώρες αργότερα
Εγώ και η Εύα πήγαμε στο σαλόνι όπου ήταν όλοι μαζεμένοι εκεί... Καθίσαμε αγκαλιά δίπλα από από την Ζωή με τον Cam που κάθονταν κι αυτοί αγκαλιά.. Ο cam φαινόταν λίγο σκεφτικός... Τι έγινε πάλι;;
Γ-- τι έχεις ρε;;
C--εμ... Τίποτα γιατί;;
Γ--φαίνεσαι σκεπτικός...
C-- όλα Καλά...
Γ-- οκ...
Εγώ πάντως εξακολουθώ να πιστεύω πως κάτι έχει....
Ζ--Cam πάμε λίγο μέσα;;
C--Ναι πάμε...
Αφού πήγαν μέσα εγώ η Εύα η Μαριάννα και ο Χρήστος καθίσαμε στο σαλόνι...
Κρατούσα σφιχτά στην αγκαλιά μου την Εύα... Γαμωτο δεν μπορώ να το χωνέψω πως σε λίγο θα φύγω κι εκείνη θα μείνει πίσω....πως θα την αφήσω;;; σε 2 μήνες ξεκινάμε εξετάσεις.... Δεν θα αντέξω να την χάσω.... Με αυτή τη σκέψη δάκρυσαν τα ματια μου αλλά Δεν το ποροσεξε κανείς ευτυχώς... Χτύπησε το κουδούνι...
Μ--ανοίγω εγώ!!
Χ--οκ μαριαννακι μου
Άνοιξε την πόρτα και μπήκε μια αρκετά όμορφη γυναίκα μέσα...
Χ--μαμα!! Το κανείς εδω;;;
--Ηρθα να σας βρω...
Μ-- Εύα ... Γιάννη από εδώ η μητέρα μας Αλεξάνδρα...
Ε-Γ--χάρηκα για τη γνωριμία
Μ--CAM!!έλα έξω !!!
C--έλα μου...
Όταν είδε τη μαμά τους κοκαλωσε...
Δεν μπορούσα να διακρίνω το τι νοιώθει... Μετά από κανα πεντάλεπτο που δεν μιλούσε κανείς ο Cam πήρε τη ζακέτα του από τον καναπέ και έφυγε σίφουνας...Άνοιξε την εξώπορτα και έφυγε... Η ζωή έτρεξε από από πίσω του...

Cameron's pov
Μόλις αντίκρισα την μητέρα μου ύστερα από τόσα χρόνια...τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα....ένοιωθα θυμό...απογοήτευση...θλίψη... Χαρά... Ενθουσιασμό!!! Τα πάντα...αλλά τα αρνητικά με κυριευαν... Δεν άντεχα εκεί μέσα...ήθελα αέρα... Ήθελα να αναπνεύσω... Πήρα την ζακέτα μου και εφυγα από το σπίτι... Η ζωή ήρθε από πίσω μου... Σταμάτησα γύρισα και την Πήρα αγκαλιά...ήταν το μόνο που χρειαζόμουν αυτή τη στιγμή... Την κοίταξα στα ματια και της είπα:
C--σε χρειάζομαι..
Το εννοούσα...την χρειαζόμουν όσο τίποτα...
Ζ--θα είναι πάντα δίπλα σου...
Αυτά τα λόγια ανέβασαν την αυτοεκτίμηση μου... Της ακούμπησα απαλά το μάγουλο με το χέρι μου... Σιγά σιγά ενωσα τα χείλη μας ...την τραβηξα κοντά μου...τοποθέτησα τα χέρια μου στα μπούτια της και την σήκωσα ψηλά έτσι ώστε να τυλίξει τα πόδια της γύρω μου... Αφού τα τύλιξε εξακολουθουσα να την κρατάω γαντζωμενη πάνω μου από τα μπούτια.. Εκείνη είχε τυλίξει τα χέρια της γύρω μου.. Πραγματικά δεν έχω ξανανοιωσει τόσο όμορφα και Καλά με τον εαυτό μου... Είναι το μοναδικό πράγμα που με κάνει χαρούμενο... Είναι η ζωή μου....

Αυτά για τώρα αγαπούλες... Βάλτε ένα όμορφο φωτεινό αστεράκι ⭐⭐⭐⭐
Γράψτε κι ένα σχολιακι έστω ένα Μικρούτσικο να δω τις απόψεις σας μωρεε...✏✏✏
Ξέρω έχω πολυυυυ καιρό να ανεβάσω αλλά δεν προλαβαίνω... Έχω διαβάσματα...εξωσχολικές δραστηριότητες...
Λοιπόν καληνύχτα lovers μουυυ!!❤❤