standin' by my window
listening for your call
seems i really miss you after all
time won't let me
decide thoughts to myself
i just like to let you know
i wish i didn't let you go
** and i'll always love you
deep inside this heart of mine
i do love you
and i'll always need you
and if you ever change your mind
i'll stil i will love you
wish you didn't left me
but loves a mystery
you can break a heart so easily
the days and nights reveal
how much i feel for you
time has come for me to see
how much your love has meant to me
and i'll always love you
and if you ever change your mind
i'll still i will love you
time like a river flowing
going right on by
nothing left for me to see
so i watch the river rise
Yes, I'm sure si Dave talaga yun. Then I saw him, playing the piano, singing eyes closed. Grabe naiiyak ako, that was the song na kinanta nya sakin bago ko pa saiya iniwasan. Dapat nga kamuhian ko siya. He told me that he cant fall inlove with me. T___________________________________________T.
"Fern?"
------------------------------------------------------------
Gosh, he saw me. Tumakbo na ako agad papunta sa parking lot. nakalimutan ko tuloy ayusin yung buhok ko... Ah, bahala na. I need to get out of here as fast as I could. Buti nalang nakita ko agad si Kent.
"Bakit parang hinahabol ka ng aswang?"
"Sira. Ako nalang kasi ang tao, natakot ako."
He just laugh. What a relief! Hindi ako naabutan ng kumag. ^______________^
"Hey Fern, wag ka tumawa mag isa, baka akalain nila nababaliw ka. Ang gulo pa naman ng buhok mo."
Panira talaga to si Kent. I texted my driver kasi mag aalala yun si mang leo. Si kent na raw kasi maghahatid sa'kin pauwi. Excited na ako makagala. woooooooo!!!! tagal ko ng di nakakagala sa mga malls dito. Well, nasa may bandang EDSA na kami ng biglang nagtanong si kent.
"Musta pala First day mo? I heard napagalitan ka raw ah."
o________________________O
grabe talaga radar nito. waaaaaaaaaaaah. pang asar, pinaalala pa. ayoko na nga maalala eh.
"yeah.my day is really bad. pwede ba best wag mo ako taungin bout that."
Hindi na nga siya sumagot. Long silence....................... Then...
"mahal mo pa ba siya Fern?"
o__________________________O
"Sinong siya?"
"Oh c'mon! Si Garcia!"
"Best naman, we're kids back then. we're still immature. That's four years ago."
ang dami ko ng palusot. waaaaaaaaaaaaaaaaaah. makatanong naman oh, wagas!
"Here we are."
Relief. Hindi na niya ako tinanong bout dun ulit. Well, nagpunta kami sa SM Megamall, and kumain ^________________________________^ tuwang tuwa ako siyempre kasi libre niya. We stop by sa Figaro. Tapos sa iMax. Kinuhanan pa niya ako ng picture. Pero nag pose pa rin ako kahit alam kong magulo ang buhok ko. Na miss ko talaga tong bonding moments namin ^______^ After nun, he drived me home. pagod much. wala pa si daddy nung umuwi ako kaya dumeretso na ako sa kwarto ko. Patulog na sana ako when I received a text message. Dalawa magkasunod. Yung isa galing kay kent. Yung isa, unknown number.
From: +63926........
See you tomorrow Sophie. Welcome back to my life.
-Dave
( End of Text Message )
Kinabahan ako. *_____________________* Ayoko na pumasok. Damn Heart! Huwag ka nang tumibok sa kanya please...........
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Paused*
salamat po ng marami sa mga nagbasa. hihi ^________^ matagal po ako nag update, sorry. sana po magustuhan niyo tong update kahit medyo rushed. I love you all. :*
Chapter Two
Start from the beginning