Wolves child (NL)

~1

P.o.v: Scarlett

'Scarlett, kom je?' Ik stond op mijn teentjes en bekeek mezelf in de veels te grote spiegel.
'Ja mamma, ikke kom eraan.' Giechelde ik blij.
Ik liep de trap af terwijl ik Lang-zal-ze-leven voor mezelf zong.
Mijn moeder keek me glimlachend aan en zei: 'wauw, je lijkt wel een prinses!'
Ik glunderde. 'Echt waar mama?' Zei ik.
'Ja, echt waar.'

We lopen naar de woonkamer die rijkelijk versier was met slingers en woordjes, maar die kan ik niet lezen,
wel zag ik het cijfer 2, want ik ben jarig!

Vrolijk loop ik de woonkamer in, waar heel de familie in spanning zat te wachten.
Toen ze mij zagen riepen ze: "Van harte gefeliciteerd!"

Na alle gefeliciteerdjes (A/N jaja dit is kleutertaal😆) kregen we taart.
Ik heb nog nooit zo een lekkere taart gegeten! Hij is helemaal roze met een mega grote eenhoorn!
Na de taart gaan we verstoppertje spelen, en mijn tante is hem.

'Mamma, kom je met mij mee?' Vraag ik.
'Ja hoor lieverd, ik weet een hele goeie verstopplek!' Zegt mijn moeder met een glimlach die niet zo vrolijk lijkt te
Zijn.

'1...' begint mijn tante te tellen.
'2..'
'Mamma kom!' Roep ik zacht.
Mijn moeder rent zacht voor me uit en ik volg haar, ookal gaat dat niet zo snel met korte beentjes.
Rennend kom ik bij de plek staan waar mijn moeder zit.
Als ik haar aankijk zie ik dat ze heeft gehuild, en kijk ik haar verbaasd aan.
'Mamma..?' Vraag ik 'waarom heb je gehuild?'
Mijn mama kijkt op 'Nee het is niets liefje' zegt ze met een gebroken stem
'Ooh.. oke' zeg ik dan maar.

Na een tijdje zegt mijn moeder: 'liefje ik moet even wat doen oké?'
'Ja hoor, maar kom je wel terug?' Zeg ik, 'ja lieverd.' Antwoordt ze terwijl ze opstaat.
Zacht hoor ik haar snikken, wat is er toch aan de hand?
'Mamma wat is er?' Vraag ik bezorgt.
'Het is niets, echt niet.' Antwoordt ze snel.
'Maar beloof me' begint ze 'dat je altijd onthoud dat ik van je hou.' Zegt ze nog met een snik.
'Ja mamma.' Antwoordt ik braaf.

Mijn moeder staat op en loopt weg, en ik, ik zit daar.
Ik kijk verwonderd om me heen.
Ik zit in een bos, een bos met prachtige bomen met appeltjesgroene bladeren, hier en daar hoor je vogels tjilpen.
Langzaam raak ik het besef van tijd kwijt en vallen mijn ogen dicht.

~tijdsprong~

Ik wordt wakker van een raar geluidje, het lijkt wel van een diertje ofzo.
Moe open ik mijn oogjes.
Ineens sta ik oog in oog met een wolf, die me vreemd aankijkt.
'Aaaaaaaaaaaahhh' gil ik geschrokken.
De wolf kijkt me nu schuldig aan en loopt naar een boom.
Na een paar seconden komt er een mevrouw vanachter de boom vandaan terwijl ik haar stomverbaasd aankijk.
'Uuh.. hallo.' Zegt de mevrouw voorzichtig.
'H-hallo.' Zeg ik geschrokken.
'Wie ben je?' Vraagt de mevrouw lief.
'Ikke Scarlett zijn.' Zeg ik verbaasd, deze mevrouw is best lief!
'Hallo Scarlett, ik ben Tanja.' Glimlacht Tanja vriendelijk.
'Hallo.' Zeg ik glimlachend..

Tanja en haar man hebben Scarlett opgevangen alsof het hun eigen kind is.
Scarlett heeft een gelukkige jeugd en leert dat haar ouders weerwolven zijn, maar bij Scarlett kunnen de doctoren geen spoor van weerwolfbloed vinden, waardoor Scarlett één van de enige mensen is die weet van het bestaan van weerwolven. Omdat Scarlett veel weet van weerwolven moet ze zich kunnen verdedigen, daarom krijgt ze vecht en verdedigings lessen. Scarlett is ouder en kan nu super goed vechten, waardoor haar pleegouders haar naar een school sturen midden in een roedel-territorium, met toezegging van de Alpha..........

~~~~~~~~
Het eerste echte hoofdstuk!!
Ik ga proberen ieder hoofdstuk ongeveer op de 500 woorden te houden😄
Ik vind het zoooooo leuk om te schrijven! Ik ga proberen zo snel mogelijk een grote voorraad te maken.

Laterz
Ew06