Last Waltz LEGACY # 7

Last

"Sa kaibigan ko. Bibisitahin ko siya sa ospital." Sagot ko. Lalong lumalim ang kunot sa noo niya.

"Sasama ako." anunsyo niya. I opened my mouth to protest but he shut me up with a look.

"Damn it Alexia Marie! Sasama ako o ikukulong kita sa kama! Mamili ka. Either way, I will still win." Mayabang niyang sabi. Noong hindi ako umimik ay kinuha niya ang aking kamay at sabay kaming lumabas.

Noong makarating kami sa parking lot ay agad siyang sumakay sa kanyang abong Hummer. Tahimik kong binuksan ang passenger seat at pumasok rin roon. Habang nasa byahe ay hindi na naman kami nag uusap. Nagsasalita lang siya kapag itinatanong niya ang direksyon. I give him one word answers and then our conversation will die. Nakakatuwa. Mag asawa nga kami pero hindi ko ramdam iyon. Ni hindi ko nga kayang idugtong ang apelyido niya sa pangalan ko.

Noong makarating kami sa ospital ay tahimik lamang siyang nakasunod sa akin. Pumasok kami sa elevator at naramdaman ko ang paghila niya sa akin para matabi siya. Noong makarating kami sa 5th floor ay maraming pumasok sa elevator.

"Come closer wife." Aniya. Nagulat ako noong pinaikot niya ang braso niya sa aking beywang. Tiningala ko siya at tiningnan naman niya ako.

"You're too thin. I'll feed you once we get home." Masuyo niyang sabi. Nagulat ako sa tono ng boses niya pero hindi ako sumagot.

Lumabas kami noong nasa 7th floor na kami. Hawak pa rin niya ang beywang ko kahit na naglalakad kami papunta sa kwarto ni Tiffany. A part of me is telling me to remove his hands around my waist, but another part, the stupid one, tells me to just enjoy my husband's arms around me.

Kumatok lamang ako ng dalawang beses bago ko binuksan ang pintuan. Sumilip ako para makita si Tiffany ni sinusubuan ni Caius ng lugaw. Noong makita nila kami ay agad na ngumiti si Panyang.

"Alex, nadalaw ka?" mahina niyang sabi. She was too thin already. Wala na ring halos kulay ang mukha niya at tuyo ang labi. Her long hair was tied on her right side, may iilang hibla na unti unti ng nahuhulog.

Everything about her seems so weak, except for her eyes. There's always strength in there.

"Caius! Buti di ka tulog!" biro ni Matthew kay Caius. Mabilis siyang umakbay rito bago pasimpleng tumabi kay Cai.

"Umalis ka nga! May sofa doon Matt." Inis na sabi ni Caius. Napangiti lamang ako bago hinarap si Panyang.

"Kamusta ka na? Pasensya ka na hindi na ako nakapunta sa libing ni Ashton." Anas niya. Tumango lamang ako bago yumuko. Naramdaman ko ang kamay niya sa aking kamay bago niya iyon pinisil.

"Cai, bumili ka muna ng kape." Anas ni Tiffany. Mukhang aangal pa si Caius noong tumayo siya at hinila si Matthew na nakaupo sa sofa.

"Samahan mo ako." utos nito bago lumabas ang dalawa. Noong wala na sila ay doon lamang ako naluha. Mabilis akong hinila ni Tiffany at niyakap.