Onunla konuştuğunda sanki bir heyecanlanıyordu. O an hiç bitmesin istiyordu. Hiç gitmesin hep yanında olsun istiyordu melek. Kaybetti masum ama kurnaz ve zeki tilkisini. Özledi onu. Bekledi geri gelir diye ama nâfile hep kendini kandırıyordu. Kendini kandırmak hoşuna gidiyordu belki de. Bazen delirdiğini düşünüyordu bazen aklını kaçırdığını düşünüyordu melek. Ama hep bir umudu vardı. Hiç vazgeçmemişti ve vazgeçmeyecekti. Bir gün gelecek yine aynı şekilde olacak diye bekliyordu hep. Biliyordu gelmeyeceğini ama içindeki o umut yaşamasına izin veriyordu. Bırakmıyordu hep peşinden geliyordu o umudu.
