Lu-"Arr..."
ေျပာရင္းႏွင့္Luhanမ်က္ႏွာႀကီးနီရဲလာေလသည္။
Ji-"ေဟာ...အဲဒါရွက္တာလို႔ေခၚတယ္။ရွက္ေတာင္ရွက္တတ္လာၿပီပဲ...Hahaha..."
Lu-"Arr...ကၽြန္...ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္။ဒါနဲ႔...မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ေပးမယ္ဆိုဘာေပးရင္ေကာင္းလဲsambae.."
Ji-"Aww...သူ႔ေမြးေန႔လား?လက္ေဆာင္ေတြ ေတာင္ေပးေတာ့မယ္ေပါ့ေလ။"
Lu-"ကၽြန္ေတာ္သြားၿပီဗ်ာ။"
Ji-"သူဘာႀကိဳက္တတ္လဲေတာင္မသိဘူးလား။ မသိရင္လည္းသူနဲ႔လိုက္ဖက္မယ့္အဝတ္အစား ေတြ၊အလွကုန္ေတြဝယ္သြားေပးလိုက္။accessoryဆိုပိုေကာင္းတယ္။"
Lu-"ဟုတ္။"
LuhanကိုHunnieညဥ့္နက္တဲ့အထိထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့သည္။၆နာရီ...၇နာရီ....၈နာရီ....၉နာရီ... ၁၀နာရီထိုးေတာ့Hunnieငိုမိသည္။အခုထိညစာလည္းမစားေသးပဲေစာင့္ေနခဲ့တာ။ ခါတိုင္းဆိုဒီအခ်ိန္ျပန္လာသင့္ၿပီေလ။
Hun pov<ရွင္ Ji Soo Unnieဆီမွာပဲေနေတာ့ မွာလား?အဆင္ေျပပါတယ္။ကၽြန္မဒီေလာက္ ဆိုနားလည္ပါၿပီ။ထပ္ၿပီးမေစာင့္ေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္မကိုမုန္းေနၿပီလား။ေမြးေန႔မို႔ေစာေစာျပန္ လာမယ္ထင္ထားတာ။ရွင္သက္သက္မဲ့ ျပန္မလာတာမလား။ကၽြန္မဒီေလာက္ဆို သေဘာေပါက္ပါၿပီ။ဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာခ်င္ လဲမလာပါနဲ႔ေတာ့>
ငိုေနရင္းHunnieကိုယ့္အခန္းထဲကိုယ့္ဝင္သြား ေတာ့သည္။ငိုရင္းႏွင့္ပင္အိပ္ေပ်ာ္သြားေလ ေတာ့သည္။
အမွန္ေတာ့ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက လက္ေဆာင္ ေတြေရြးေနတာပါ။စိတ္တိုင္းမက်မခ်င္းေရြးေန လို႔၁၁နာရီမွအိမ္ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ျပန္ေရာက္ေတာ့ခါတိုင္းေစာင့္ေမၽွာ္ေနတဲ့သူကို မေတြ႕တာေၾကာင့္Hunnieအခန္းထဲဝင္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေတြနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္ ေနတဲ့သူမ။Luhanစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမိေလ သည္။
Lu pov<စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ။မေကာင္းဘူး။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာလား?ကိုအရမ္းၾကာ သြားတယ္ထင္တယ္။ေတာင္းပန္ပါတယ္>
Hunnieအတြက္ဝယ္လာတဲ့လက္ေဆာင္ေလးကိုအိပ္ယာေဘးကစားပြဲေပၚတင္ထားလိုက္ေလသည္။
YOU ARE READING
အသက္မဲ့ေနေသာႏွလံုးသား(Completed)
RomanceZawgyi က်ိန္စာေတြနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ သူတို႔စံုတြဲ.... သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ေတြကို ခိုင္ျမဲေအာင္တြဲထားႏိုင္ပါ့မလား.... Unicode ကျိန်စာတွေနဲ့ ကြီးပြင်းလာတဲ့ သူတို့စုံတွဲ.... သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လက်တွေကို ခိုင်မြဲအောင်တွဲထားနိုင်ပါ့မလား....
Part(10)
Start from the beginning